مقایسه متوتروکسات- اسید فولینیک و آکتینومایسین D ضربانی در درمان نئوپلازی تروفوبلاستیک بارداری مرحله I و کم خطر: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده

متوتروکسایت و اکتینومایسین D همچنان برای درمان نئوپلازی تروفوبلاستیک حاملگی کم خطر استفاده می شوند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه دو روش درمانی متوتروکسات- فولینیک اسید و اکتینومایسین D در بیماران مبتلا به نئوپلاسم تروفوبلاستیک حاملگی کم خطر مرحله I از نظر پاسخ درمانی و عوارض انجام شد.
این مطالعه یک کارآزمایی بالینی سوکور تصادفی شده است که در سال 91-1390 بر روی 64 بیمار مبتلا به GTN کم خطر مرحله Ι ارجاع داده شده به درمانگاه انکولوژی زنان دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شد. 32نفر به طور تصادفی تحت درمان با 25/1 میلی گرم/متر مربع اکتینومایسینD به طور وریدی هر دو هفته و32نفر، 1میلی گرم/کیلوگرم متوتروکسات به طور عضلانی در روزهای 1،3،5،7 و 1/0میلی گرم/کیلوگرم فولینیک اسید به طور عضلانی در روزهای 2، 4، 6 و 8 قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های فیشر، یومن ویتنی، تی مستقل و کای دو انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
پاسخ به درمان در 19 بیمار (3/61%) از گروه MTX-FA و 28 بیمار (85/84%) از گروه ACT-D مشاهده شد (032/0=p). خطر نسبی شکست درمان با MTX-FA نسبت به ACT-D، 72 برابر بیشتر بود (032/0=p). فاصله شروع درمان تا حصول پاسخ به درمان با ACT-D کوتاه تر از MTX-FA بود (001/0p<). سمیت دارو که نیازمند تغییر دارو باشد، فقط در یک بیمار از گروه MTX-FA مشاهده شد. هزینه درمان با ACT-D نسبت به MTX-FA بیشتر بود (001/0p<).
مصرف اکتینومایسین D به عنوان درمان خط اول، یک داروی موثر برای GTN کم خطر مرحله I می باشد.