بررسی تاثیر آموزش هوش هیجانی بر تعارض کار و زندگی معلمان مقطع متوسطه شاغل در آموزش و پرورش منطقه 19 تهران

هدف اصلی پژوهش حاضر تعیین تاثیر آموزش هوش هیجانی بر تعارض کار و زندگی معلمان زن مقطع متوسطه منطقه 19 آموزش و پرورش شهر تهران بوده است. روش تحقیق در این مطالعه از نوع شبه تجربی با پیش آزمون_ پس آزمون در دو گروه مداخله و کنترل می باشد. جامعه آماری شامل کلیه معلمین زن شاغل در مقطع متوسطه منطقه 19 آموزش و پرورش شهر تهران در سال تحصیلی 90-91 بوده است. تعداد 50 نفر از معلمین جامعه پژوهش مبتنی بر معیار ورود انتخاب و سپس با روش تصادفی ساده به دو گروه مداخله (25 نفر) و گروه کنترل (25 نفر) تخصیص داده شدند. ابزارهای گردآوری داده ها شامل، پرسشنامه جمعیت شناسی،پرسشنامه تعارض کار و زندگی کارلسون و پرسشنامه هوش هیجانی بار-آن بوده است. پس از تائید اعتبار پرسشنامه ها مبتنی بر مطالعات انجام شده، همبستگی درونی پرسشنامه ها با آلفای کرونباخ محاسبه و برای تعارض (90/0) و هوش هیجانی (95/0) تایید گردید. قبل از شروع مداخله هر دو پرسشنامه توسط هر دو گروه تکمیل شده و سپس آموزش کلیات هوش هیجانی همراه با یادآورهای هفتگی به گروه مداخله در طی 4 هفته ارائه شد. یک ماه پس از آموزش هر دو پرسشنامه مجددا«توسط هر دو گروه تکمیل گردید، برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون تی مستقل و وابسته و کوواریانس) استفاده گردید. نتایج حاصل از یافته ها نشان داد که آموزش هوش هیجانی موجب کاهش تعارض کار و زندگی معلمین گروه مداخله شده است.