میزان فراوانی و گزارش دهی موارد آسیب دیدگی با اجسام نوک تیز و برنده تیم جراحی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال 1391

متخصصین جراحی یکی از گروه هایی هستند که در معرض آسیب ناشی از اجسام نوک تیز و برنده در محل کار قرار دارند. این پژوهش با هدف تعیین میزان فراوانی و گزارش دهی موارد آسیب دیدگی با اجسام تیز و برنده در 6 ماهه اول سال 1391 در جراحان شاغل در دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه انجام گرفت.
در مطالعه ای مقطعی از نوع توصیفی - تحلیلی، 29 جراح به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه روا و پایا استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آمار توصیفی و استنباطی (مجذور کای و من ویتنی یو) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
از 29 جراح تحت مطالعه، 5 مورد (2/17%) در طی 6 ماه دچار آسیب دیدگی با اجسام تیز و برنده شده بودند که از میان آن ها فقط یک نفر (20%) دستوالعمل مربوط به گزارش دهی و پیگیری درمان ها را انجام داده بود. شایعترین وسیله آسیب زا، سوزن بخیه (60%) بود. بین آسیب دیدگی و متغیرهای جنس (003/0=P، 612/5X2=)، تعداد بیماران (016/0=P، 40/2Z=) و ساعات کار در روز (004/0=P، 85/2Z=) در دو گروه آسیب دیده و آسیب ندیده، اختلاف آماری معناداری یافت شد. با عنایت به فراوانی نسبتا زیاد آسیب دیدگی با اجسام تیز و برنده در متخصصین جراحی و گزارش اندک آن ها، پیشنهاد می شود دستورالعمل آسیب دیدگی در اتاق عمل را به صورت کامل رعایت شود. همچنین از ابزارهای جراحی ایمن و کم خطرتر برای جراحی استفاده گردد.