رابطه مقبول نمایی اجتماعی دانشجویان در شرایط گمنام و غیرگمنام با هوش، هویت اخلاقی، سن و پایه تحصیلی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه مقبول نمایی اجتماعی با هوش، سن، پایه تحصیلی و دو خرده مقیاس درونی سازی و نمادی سازی هویت اخلاقی در حالتهای گمنام و غیرگمنام و مقایسه دانشجویان دختر و پسر در مقبول نمایی اجتماعی بود.
در مطالعه اول 123 دانشجو به سه فرم A آزمون هوش نابسته به فرهنگ کتل، مقیاس خوداهمیت دهی هویت اخلاقی آکوئینو و رید (2002) و مقیاس مقبول نمایی اجتماعی کراون و مارلو (1960) پاسخ دادند. در حالی که نام خود را روی برگه ها ننوشته و شرایط گمنام بود. در مطالعه دوم، نمونه ای متشکل از 31 دانشجو به همان آزمونها پاسخ دادند، با این تفاوت که نام خود را نوشته و شرایط به صورت غیرگمنام بود. 50 دانشجو از مطالعه اول از نظر رشته تحصیلی و سال ورود به دانشگاه با این افراد همتا شدند.
یافته های مطالعه اول حاکی از عدم تفاوت جنسیتی در مقبول نمایی اجتماعی و رابطه منفی این سازه با نمادی سازی هویت اخلاقی و عدم رابطه آن با سن و پایه تحصیلی، هوش و درونی سازی هویت اخلاقی بود. نتایج مقایسه این دو گروه حاکی از عدم تفاوت این افراد در مقبول نمایی اجتماعی، نمادی سازی و درونی سازی هویت اخلاقی بود.
بر اساس نتایج پژوهش حاضر می توان به تاثیر فرهنگ و تغییرات فرهنگی توجه بیشتری کرد.