مسئولیت اعضای سازمان های بین المللی در پرتو طرح مسئولیت کمیسیون حقوق بین الملل

هنگامی که یک سازمان بین المللی یک عمل متخلفانه بین المللی را انجام می دهد همه بر این فرض و عقیده هستند که به دلیل اینکه سازمان دارای شخصیت حقوقی مستقل بین المللی می باشد، تنها آن سازمان بین المللی متحمل مسئولیت و ملزم به جبران خسارت می باشد و اعضای سازمان به هیچ وجه مسئول تلقی نمی شوند. اما این نظریه و فرضیه امروزه در عالم حقوق بین الملل از جایگاه بسیار ضعیفی برخوردار است زیرا رویه ثابت کرده است که در مواردی دولت های عضو یک سازمان با انجام اعمالی هم چون کنترل و هدایت، اجبار، کمک و مساعدت، وفریب سازمان از شخصیت حقوقی مستقل سازمان های بین المللی سوء استفاده نموده و سازمان را به عنوان سپری در برابر اعمال متخلفانه خود قرار داده اند. کمیسیون حقوق بین الملل در طرح مسئولیت سازمان های بین المللی در سال 2011 این اعمال را احصاء نموده است، تا از این طریق، دول عضو سازمان دیگر به هیچ وجه تحت لوای شخصیت حقوقی مستقل سازمان قرار نگیرند.. هر چند به طرح مسئولیت کمیسیون انتقادات بسیاری وارد است اما این طرح باعث شده است که نظریه مسئولیت مطلق سازمان های بین المللی تا حدودی از بین رفته و افق جدیدی در مسئول دانستن اعضای سازمان های بین المللی در حقوق بین الملل مورد گشایش قرار گیرد.