بررسی برخی از خصوصیات زیستی ماهی سلطان ابراهیم (Nemipterus japonicus) درآبهای ساحلی استان بوشهر

مطالعه برخی از خصوصیات زیستی (تغذیه و تولیدمثل) ماهی سلطان ابراهیم گوازیم دم رشته ای(Nemipterus japonicus) در آب های خلیج فارس (استان بوشهر) با بررسی 360 نمونه ماده و 143 نمونه نر صید شده توسط ترال کف از آبان 1385 تا مهر 1386 به طور ماهانه انجام پذیرفت. کوچک ترین و بزرگ ترین نمونه زیست سنجی شده به ترتیب دارای طول چنگالی 75 و 273 میلی متر بودند. با توجه به رابطه توانی بین طول چنگالی و وزن، رشد این گونه ایزومتریک (همگن) و میزانb 2.987321 محاسبه گردید. شاخص خالی بودن معده 45/6= V درصد به دست آمد که بیانگر تغذیه متوسط این گونه می باشد. درصد فراوانی معده های خالی 45/7، نیمه پر 39/4 و پر 14/9 بود. شاخص ارجحیت تغذیه (FP) نشان داد که سخت پوستان (78/2%) غذای اصلی، نرم تنان (27/2%)، ماهی ها (20/7%)، کرم های پرتار (19/2%) و روزنه داران (11/7%) غذای فرعی و فیتوپلانکتون ها (9/9%)، کرم های نماتود (8/0 %)، خارپوستان (2/3%) و گیاهان دریایی (0/3%) غذای تصادفی شناخته شدند. بیش ترین و کم ترین مقدار شدت تغذیه (GSI) در جنس نر به ترتیب در دی ماه و آذرماه و در جنس ماده به ترتیب در فروردین ماه و آذرماه به دست آمد. در نهایت نتیجه گرفته شد که این گونه دارای تغذیه جانوری بوده و در گروه ماهیان با تغذیه متوسط می باشد و غذای اصلی آن را انواع سخت پوستان تشکیل می دهند. نسبت جنسی کل 2/6: 1/0 (نر به ماده) محاسبه گردید که با نسبت 1: 1 اختلاف معنی داری داشت. بیش ترین مقدار GSR برای ماهی ماده در فروردین ماه و سپس در شهریور ماه و برای ماهی نر در شهریور ماه و سپس در فروردین ماه به دست آمد. تخم ریزی این گونه طولانی (از بهمن ماه تا شهریور ماه) و از نوع چند مرحله ای (Batch spawner) می باشد و دارای دو پیک بهاره و پاییزه بوده و پیک اصلی در بهار و دومین پیک با شدت کم تر در پاییز می باشد.