به کارگیری ریاضیات تصمیم در تخصیص بودجه های ارتباط با مشتری

ریاضیات تصمیم (DC) رویکردی مبتنی بر قضاوت است که در مدل سازی دنیای واقعی، نظر مدیریت را نیز در نظر می گیرد. به عبارت دیگر، نظر مدیریت در مدل-سازی آنچه در دنیای واقعی اتفاق می افتد، به گونه ای اعمال می گردد که مدیر با مدل یکپارچه گردد. این شیوه مدل سازی نخستین بار توسط لیتل معرفی گردید و در حوزه های مختلف به خصوص در حوزه بازاریابی و ارتباط با مشتری به کار گرفته شد. هدف اصلی این تحقیق ارایه کاربرد رویکرد ریاضیات تصمیم در تخصیص بودجه-های ارتباط با مشتریان و بازاریابی است. در این مقاله پیشنهاد شده است که در صورت وجود اطلاعات بازار و پیچیدگی بالا از مدل های ترکیبی استفاده شود. مدل های ترکیبی طبق تعریف این مقاله علاوه بر آنکه از قضاوت مدیریت استفاده می کنند، از اطلاعات گذشته نیز حداکثر استفاده می نمایند و مدلی متکی بر داده های گذشته و قضاوت مدیریت فراهم می کنند. در این مقاله بر اساس رویکرد ترکیبی مدلی ساده برای تخصیص بودجه ارایه می شود. سپس رویکردی پیچیده تر برای تخصیص بودجه های ارتباط با مشتری متکی بر ریاضیات تصمیم و مدل زنجیره مارکوف ارایه می گردد. پیش بینی می شود که نتایج این تحقیق به تحلیل گران حوزه مدیریت ارتباط با مشتری کمک کند که بتوانند در مورد استفاده از مدل های ریاضی یا مدل های مبتنی بر قضاوت مدیریت، تصمیم گیری بهتری در خصوص نحوه تخصیص بودجه های ارتباط با مشتری داشته باشند. کلمات کلیدی: ریاضیات تصمیم (DC)، تخصیص بودجه ارتباط با مشتری، قضاوت مدیریت، رگرسیون، زنجیره مارکوف، ماتریس انتقال.