پرسشنامه نشانگان گستره اتیسم: طراحی و بررسی ویژگی های روانسنجی آن

هدف پژوهش حاضر طراحی ابزاری بومی برای سنجش نشانگان گستره درخودماندگی و تعیین ویژگی های روان سنجی آن بود.
روش پژوهش از نوع مطالعات آزمون سازی و همبستگی و جامعه آماری دانشجویان دانشگاه های شهید بهشتی و تهران بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 382 نفر از آنها و نیز 32 نفر از والدین کودکان درخودمانده مراجعه کننده به درمانگاه های توانبخشی درخودماندگی طراحی و همزمان آزمون های «پرسشنامه نشانگان گستره اتیسم». شهر تهرانانتخاب شد ذهن خوانی از طریق صدا و تصاویر چشم اجرا شد. تحلیل عاملی اکتشافی، روایی هم زمان با آزمون های ذهن خوانی، روایی افتراقی بین والدین کودکان درخودمانده و همتایان عادی آنها و افتراق دو جنس محاسبه، و برای تعیین پایایی درونی گویه ها از آلفای کرونباخ استفاده شد.
تحلیل عاملی هفت عامل مهارتهای زبانی، ارتباطی، اجتماعی، علایق گسترده، کلنگری، همدلی و درک تلویحی را ارائه نمود. همبستگی بین پرسشنامه و آزمونهای ذهن خوانی معنی دار بود. والدین کودکان درخودمانده نسبت به همتایان دارای کودک طبیعی، و مردان در مقایسه با زنان نمره های بالاتری کسب کردند. آلفای 0 بود.
پرسشنامه نشانگان گستره اتیسم برای ارزیابی نشانگان / کرونباخ پرسشنامه 718 گستره درخودماندگی مناسب و پایایی آزمون نیز مطلوب است و نیز قابلیت افتراق والدین کودکان درخودمانده را از افراد عادی و افتراق دو جنس از یکدیگر را دارد.