تاثیر شاخص توده بدنی بر زمان واکنش و پاسخ سالمندان فعال و غیرفعال

سالمندی دوران حساسی از زندگی است و توجه به مسائل و نیازهای این مرحله یک ضرورت اجتماعی است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر شاخص توده بدنی روی زمان واکنش و پاسخ سالمندان فعال و غیرفعال بود. روش پژوهش علی- مقایسهای و جامعه آماری آن شامل سالمندان شهرستان مهاباد بود که از میان آنها 60 نفر بهطور داوطلبانه انتخاب شدند و در دو گروه فعال وغیرفعال قرار گرفتند. پس از تعیین سطوح شاخص توده بدنی، آزمودنی های هر گروه به سه سطح پایین، متوسط و بالای شاخص مستقل نشان داد که گروه فعال نسبت به گروه T توده بدنی تقسیم شده و زمان واکنش و پاسخ آنها اندازهگیری شد. نتایج آزمون کوتاهتری دارند. از سوی دیگر، نتایج آزمون تحلیل واریانس یکطرفه برای (P=0/ و پاسخ (000 (P=0/ غیرفعال زمان واکنش (000 تفاوت معنی داری را BMI در سطوح مختلف (P=0/ و غیرفعال (115 (P=0/ مقایسه زمان واکنش سالمندان دو گروه فعال (623 (P=0/ نشان نداد. در مورد زمان پاسخ نیز، آزمون تحلیل واریانس یکطرفه نشان داد که تفاوت بین آزمودنی های گروه فعال (576 از نظر آماری معنادار بود. آزمون تعقیبی توکی برای گروه (P=0/ معنادار نبود، اما تفاوت بین آزمودنی های گروه غیرفعال (000 و بالای (P=0/ پایین بهطور معناداری کوتاهتر از دو سطح متوسط (001 BMI غیرفعال نشان داد که زمان پاسخ افراد بااز نظر آماری معنادار نبود. نتایج این تحقیق (P=0/ متوسط و بالا (669 BMI بود. اما تفاوت بین افراد با BMI (P=0/000) بالاتر دارند. در نتیجه BMI زمان پاسخ کوتاهتری نسبت به افراد با سطوح، BMI نشان میدهد که افراد غیرفعال با سطح پایین خود BMI، شاخص توده بدن عامل موثری در زمان پاسخ سالمندان است و سالمندان باید از طریق پرداختن به فعالیتهای بدنی را در حد مطلوب حفظ کنند.