اثر دما و مدت انبارمانی بر تغییرات بیوشیمیایی و کیفیت پس از برداشت میوه پرتقال خونی مورو (Citrus sinensis cv. Moro)

کیفیت و میزان رنگ در گوشت پرتقال های خونی پس از برداشت به دما و شرایط نگهداری بستگی دارد. بدین منظور اثر دماهای مختلف (8، 15 و 22 درجه سانتی گراد) و زمان های مختلف انبارمانی (0، 25، 50 و 75 روز) بر میزان مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، pH، ویتامین ث، مقدار فنل کل، ظرفیت آنتی اکسیدانی، میزان آنتوسیانین، فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز (PAL) و پروتئین کل در میوه های رسیده پرتقال خونی رقم مورو، براساس آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در سال 1390، بررسی شد. نتایج نشان داد که در دمای 8 درجه سانتی گراد، مقدار پروتئین کل و فعالیت آنزیم PAL هم زمان با تجمع آنتوسیانین کل، پس از 75 روز انبارمانی افزایش یافت، اما مقدار فنل کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی کاهش یافت. به علاوه در درجه حرارت های دیگر این روند، کاهشی بوده است. بیشترین میزان ویتامین ث، اسیدیته قابل تیتراسیون و مواد جامد محلول، قبل از نگهداری میوه در انبار بود که در پایان 75 روز انبارمانی این مقدار به حداقل رسید. به طور کلی، مشخص شد که با افزایش درجه حرارت و مدت انبارمانی کاهش چشمگیری در صفات ارزیابی شده مشاهده می شود.