بررسی زمان استحصال ویروس در تخم مرغ های جنین دار تلقیح شده با تحت تیپ واکسینال (H9N2ویروس آنفلوانزای پرندگان)

بیماری آنفلوانزای پرندگان سویه H9N2، به دلیل میزان اپیدمی بالا و خسارات اقتصادی حاصل از تاثیر ویروس بر رشد و تولید گله ها و تلفات شدید، مشکلی جدی در صنعت طیور به حساب می آید. در حال حاضر مناسب ترین روش پیشگیری از این بیماری، واکسیناسیون طیور است که واکسن غیر فعال آن با تکثیر ویروس در جنین تخم مرغهای نطفه دار تولید می شود. برای تولید واکسنی با بالاترین تیتر ویروسی و بیشترین قدرت ایمنی زایی، اطلاع دقیق از منحنی رشد ویروس ضروری به نظر می رسد. به این منظور در مطالعه حاضر سویه واکسینال ویروس آنفلوانزای پرندگان H9N2 در تخم مرغ های SPF تلقیح گردید. تلقیح از رقت 5-10 به میزان 1/0 میلی لیتر و بصورت داخل آلانتوئیک در 336 تخم مرغ جنین دار 11 روزه صورت پذیرفت. انکوباسیون در دمای 37 درجه سانتی گراد و رطوبت 60 درصد انجام گردید و در نهایت تخم مرغ ها به صورت تصادفی در گروه های 7 تایی تقسیم بندی شدند. مایع آمنیو آلانتوئیک و پرده های کوریوآلانتوئیک هر گروه هر 2 ساعت یکبار تا 96 ساعت نمونه برداری شدند و به روش HA و EID50 مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج اخذ شده نشان دادند تیترهای HA و EID50پرده های کوریوآلانتوئیک به ترتیب در ساعت های 26 و 24 بعد از تلقیح به تیتر مناسب برای تولید آنتی ژن رسید. همچنین تیترهای HA و EID50 مایع آلانتوئیک به ترتیب در ساعت های 66-38 و 58-28 بعد از تلقیح در تیتر مناسب استحصال آنتی ژن قرار گرفت. بنابراین بهترین زمان برای برداشت ویروس آنفلوانزای پرندگان سویه H9N2 به منظور ساخت واکسن مابین ساعات 50 الی 60 بعد از تلقیح می باشد. بهینه سازی زمان برداشت ویروس در تولید واکسن می تواند منجر به افزایش میزان تولید، ایمنی زایی بیشتر و صرفه اقتصادی گردد.