تخمین درصد پوشش گیاهی منطقه خشک ایران مرکزی با استفاده از تصاویر ماهواره ای (مطالعه موردی: حوزه شیطور، بافق)

پوشش گیاهی به عنوان یکی از مهم ترین اجزای هر اکوسیستم به شمار می رود. تعیین میزان درصد پوشش گیاهی به منظور فهم تعاملات بین زمین و اتمسفر، تاثیر آن بر اقلیم، میزان فرسایش خاک، بررسی خشکسالی، و مدیریت منابع طبیعی بسیار ضروری است. هدف از این پژوهش، تخمین درصد پوشش گیاهی با استفاده از شاخص های رایج پوشش گیاهی است. در این تحقیق از تصویر ماهواره ای ALOS (AVNIR)مربوط به تیر ماه 1388 و مطالعات میدانی همزمان با گذر ماهواره در حوزه شیطور (بافق یزد) استفاده گردید. درصد پوشش گیاهی در 52 پلات تصادفی اندازه گیری و از 17 شاخص پوشش گیاهی (ARVI، DVI، EVI، SAVI، SAVI2، TSAVI، SARVI، WDVI، NDVI، PVI، IPVI، GEMI، MSAVI1، MSAVI2، OSAVI، SR، MSR) به منظور محاسبه ی درصد پوشش گیاهی استفاده گردید. ارزیابی نتایج حاصل از شاخص های گیاهی مورد استفاده، به دو روش ارزیابی تقاطعی و تقسیم داده ها به دو دسته ی تست و آموزشی انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که تقسیم بندی داده ها به دو دسته تست و آموزشی در تعیین میزان موفقیت شاخص ها تاثیر گذار است. بر اساس نتایج، شاخص هایی که در محاسبه ی خود ضرایب خط خاک را در نظر می گیرند در مقایسه با سایر شاخص ها، به ویژه شاخص هایی که از ضرایب ثابت تصحیح کننده ی اثر خاک استفاده می کنند، از دقت مناسب تری (R2>0.63، RMSE<3%) برخوردار هستند و می توانند بیان گر درصد پوشش گیاهی در مناطق خشک باشند