بررسی اثر محلول پاشی بنزیل آدنین قبل از شکوفایی گل در توسعه تخمک و نجات جنین دو رقم انگور بکربار کاذب ایرانی (Vitis vinifera L.)

یکی از مهمترین اهداف اصلاحی انگورهای رومیزی تولید دورگ های بیدانه جدید با حبه های درشت، سفت، معطر و مناسب با سلیقه مصرف کنندگان می باشد. سقط جنین در ارقام بیدانه به طور عمده کارآیی اصلاح ارقام بیدانه را محدود می کند. بر اساس اینکه سیتوکینین ها موجب افزایش قدرت مقصد فیزیولوژیکی دانه ها برای اسیمیلات ها می شوند، تحقیق حاضر به منظور مطالعه اثر محلول پاشی بنزیل آدنین قبل از شکوفایی گل در توسعه تخمک و نجات جنین دو رقم انگور بکربار کاذب(عسکری و بیدانه سفید) انجام گرفت. غلظت های بنزیل آدنین صفر،60 و100 میلی گرم در لیتر بود. تخمک های رقم بیدانه سفید،20 روز و رقم عسکری 40 روز بعد از باز شدن گل از درون حبه ها بیرون آورده شد و سپس بر روی محیط کشت نیچ و نیچ حاوی 1 میکرومول جیبرلین،1 میکرومول نفتالین استیک اسید، 2 گرم در لیتر زغال فعال، 20 گرم در لیتر ساکارز و 8 گرم در لیترآگار کشت شدند. صفات مورد بررسی شامل تخمک های قهوه ای شده، کالوس داده و جوانه زده بود. محلول پاشی بنزیل آدنین اثر معنی دار بر قهوه ای شدن تخمک ها نداشت اما درصد تخمک های قهوه ای شده در بین ارقام مورد آزمایش معنی دار بود و بیشترین تخمک قهوه ای شده در رقم بیدانه سفید مشاهده گردید. اثر محلول پاشی بنزیل آدنین با غلظت-های 60 و100 میلی گرم در لیتر بر درصد کالوس دهی و جوانه زنی تخمک ها معنی دار بود. بر اساس نتایج بدست آمده درصد تخمک های جوانه زده، بین دو رقم مورد آزمایش معنی دار بود. تخمک های جوانه زده در رقم عسکری71/ 23 درصد و در رقم بیدانه سفید44/ 14 درصد بود. بطور کلی محلول پاشی با بنزیل آدنین قبل از گل دهی باعث افزایش موفقیت تکنیک نجات جنین در ارقام عسکری و بیدانه سفید می شود.