عدالت ترمیمی؛ از گفتمان بین المللی تا روش های آن در حقوق ایران و کانادا

عدالت ترمیمی سعی در مدیریت هر چه مطلوب تر سهامداران پدیده بزه کاری داشته و با ارتقای کارایی نظام عدالت کیفری به دنبال ترمیم و جبران خسارات و صدمات ناشی از جرائم و مداخله مردم، جامعه محلی، بزه کاران و بزه دیدگان در رسیدگی به جرائم ارتکابی آنهم در فضایی مشارکتی است. در این مقاله به اعتبار و جایگاه عدالت ترمیمی در نظام حقوقی-اجتماعی ایران و کانادا پرداخته شده است.
روش تحقیق:مقاله حاضر به صورت اسنادی با استفاده از منابع کتابخانه اینوشته شده است.
عدالت ترمیمی دارای اصول مختلفی است و در قالب روش هایی چون میانجی گری، کنفرانس های گروهی خانوادگی وحلقه های بزه دیده –بزه کاراجرا می شود. توانمندی عدالت ترمیمی سبب شده امروزه کشورهای مختلفی آنرا مورد اجرا قرار دهند. در نظام حقوقی ایران هنوز گفتمان عدالت ترمیمی نفوذ چندانی نیافته و کماکان مدل خاصی از عدالت کیفری کلاسیک بر آن حاکم است که در جهات متعددی پذیرای مداخله بزه دیدگان، جامعه محلی و سایر آسیب دیدگان از جرائم نبوده و اقتدار غالب را به دادگستری به عنوان مرجع اصلی رسیدگی به تظلمات اعطا نموده است. کشور کانادا ازجمله کشورهای پیشگامی است که این گفتمان را در نظام حقوقی خود نهادینه ساخته و رسیدگی سازشی به بسیاری از جرائم را از فیلترهای آن عبور می دهد.
مطالعه حاضر حاکی از وجود رویه هاینظام مند عدالت ترمیمی در سیاست جنایی کانادا و انفعال محسوس رویکرد سیاست جنایی ایران به این مشرب فکری است.