نگرش دانشجویان پزشکی نسبت به پژوهش پس از طی دوره علوم پایه

تعیین نگرش دانشجویان پزشکی که دوران علوم پایه را پشت سر گذاشته اند، نسبت به پژوهش و فعالیت های تحقیقاتی در علوم پایه، مبنایی جهت مداخلات آتی در راستای تغییر و بهبود این نگرش فراهم می نماید. بر این اساس در مطالعه حاضر نگرش دانشجویان جدیدالورود دوره فیزیوپاتولوژی دانشکده ی پزشکی اصفهان نسبت به پژوهش و پژوهش در علوم پایه ارزیابی شد.
مطالعه ی حاضر یک مطالعه ی توصیفی مقطعی است که بر روی کلیه دانشجویان پزشکی ترم اول دوره فیزیوپاتولوژی(65 نفر) در سال 1389 انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات یک پرسشنامه ی 34 سوالی پژوهشگر ساخته بود. جهت تعیین روایی از روایی محتوا و ظاهری استفاده شد وپایایی پرسشنامه بر اساس محاسبه ضریب آلفای کورنباخ معادل 85/0 محاسبه شد. از آزمون آماری T-student، ضریب همبستگی اسپیرمن و ضریب همبستگی پیرسون در این مطالعه استفاده شد.
میانگین نمره دانشجویان در آزمون مفهوم پژوهش 49/1±9/5 از حداکثر 8 به دست آمد. رابطه ی مثبت معنا داری بین سابقه ی انجام فعالیت های پژوهشی و نمره ی سوالات درک مفهوم پژوهش وجود داشت. همچنین ارتباط معناداری بین علاقه مندی به پژوهش و تحقیق در رشته های بالینی در علاقه مندان پژوهش وجود داشت.
دانشجویان در این مقطع دید کلی مثبتی نسبت به پژوهش داشتند؛ اما تمایل ایشان برای انجام تحقیق در علوم پایه محدود بوده و بیش تر دانشجویان علاقه مند به پژوهش، کار پژوهشی در علوم بالینی را به عنوان فعالیت آتی خود انتخاب نموده بودند. راه اندازی دوره های تحصیل هم زمان MD-PhD و استفاده از اعضای هیات علمی پزشک و دارای دکتری تخصصی علوم پایه در این دوره ها، می تواند ضمن نشان دادن موقعیت شغلی این نوع تحقیقات، نیروی انسانی مراکز تحقیقاتی رو به گسترش دانشگاه های علوم پزشکی کشور را تامین کند.