موانع اجرای آموزش به بیمار در مراقبت های بالینی از دیدگاه پرستاران

آموزش به بیمار به عنوان یکی از استاندارد های کیفیت مراقبت پرستاری و از معیارهای اعتباربخشی سازمان های ارائه دهنده خدمات بهداشتی است که برخی شواهد موجود بیانگر نارسایی در این زمینه است. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین موانع آموزش به بیمار در ابعاد مدیریتی، فردی مراقبتی و بیمار و همراهان از دیدگاه پرستاران انجام گردید.
این مطالعه توصیفی – مقطعی با مشارکت 271 پرستار شاغل در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی جهرم که به صورت سرشماری وارد پژوهش شدند، در سال 1392 انجام گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته ای بود که پس از تایید روایی و پایایی به بررسی موانع آموزش به بیمار در سه بعد مدیریتی، فردی مراقبتی و بیمار و همراهان پرداخت. داده ها با محاسبه فراوانی نسبی پاسخ ها در هر گویه و فراوانی وزنی در بین حیطه ها تحلیل شد.
اغلب پاسخ دهندگان با نقش بازدارنده هر سه بعد مدیریتی (9/88%)، فردی مراقبتی (52%) و بیمار و همراهان (8/76%) در اجرای برنامه آموزش به بیمار موافق بودند. مهم ترین موانع آموزش به بیمار در بعد مدیریتی کمبود وقت به خاطر تراکم بار کاری (1/87%)، در بعد فردی مراقبتی، عدم برنامه ریزی آموزش به بیمار در کار روزانه پرستاران به عنوان یک وظیفه (2/64%) و در بعد بیمار و همراهان شناخته نشدن نقش پرستاران به عنوان معلم نزد بیماران و جامعه (3/72%) بود.
عوامل مدیریتی به عنوان مهم ترین بعد موانع آموزش به بیمار شناخته شدند. لذا پیشنهاد می گردد مدیران با اقداماتی نظیر تامین تعداد پرسنل کافی، در اولویت قرار دادن آموزش توسط پرستاران در وظایف روزانه و فرهنگ سازی برای پذیرش آموزش از سوی بیماران این امر را در پرستاران ترغیب نمایند.