چند دگرریختی و شواهد فابریکی آن ها در سنگ های دگرگونی کمپلکس شورو، باختر سیرجان

مجموعه دگرگونی شورو، واقع در بخش جنوب خاوری پهنه سنندج- سیرجان، سه گامه دگرریختی اصلی و دو گامه دگرگونی را متحمل گردیده است که همگی پس از ژوراسیک میانی رخ داده اند. این مجموعه به بخش های چاه گز، چاه انجیر، چاه قند و دوچاه زهرا تقسیم شده است. دگرریختی گامه اول در مناطق چاه گز و چاه انجیر، در بردارنده چین های یال موازی دارای میل کم تا متوسط رو به شمال باختر- جنوب خاور و برگوارگی پیوسته سطح محوری دارای شیب کم تا متوسط رو به شمال خاوری می باشد. چین های محصول دگرریختی گامه دوم، باز تا بسته بوده، میل کم رو به شمال خاور- جنوب باختر داشته و برگوارگی کنگره ای سطح محوری آن ها شیب زیاد به سوی شمال و جنوب دارد. برگوارگی ترکیبی گامه دوم، قائم بوده، راستای شمال خاور- جنوب باختر داشته و به موازات آن در واحدهای شیستی ناحیه چاه گز، پهنه های برشی محلی راستالغز راستگرد توسعه یافته اند. برگوارگی سطح محوری چین های مراحل اول و دوم با تبلور و آرایش بلورهای مسکویت مشخص شده و شرایط دما- فشار پائین رخساره شیست سبز را نشان می دهند. در دگرریختی گامه سوم، چین ها ایستاده و دارای میل کم (در ناحیه چاه انجیر) تا متوسط (در ناحیه چاه گز) رو به شمال باختر هستند. در منطقه دو چاه زهرا، دگرریختی گامه اول به دو بخش قابل تفکیک است: گامه نخست با فعالیت پهنه های برشی شکل پذیر راستالغز با راستای کلی خاوری- باختری و جای گیری هم زمان گرانیت دوچاه زهرا مشخص می شود. در گامه دوم، چین های دارای محور با میل کم رو به شمال باختر و جنوب خاور با سطوح محوری دارای شیب متوسط رو به جنوب تا قائم تشکیل شده و پهنه-های برشی شکل پذیر را با محور موازی با خطواره کششی چین می دهند.