بازسازی محیط رسوبی رسوبات سیلیسی آواری - کربناته سازند امیران (کرتاسه بالایی - پالئوسن) در جنوب غرب لرستان

سازند امیران به سن کرتاسه بالایی – پالئوسن در منطقه لرستان حوضه زاگرس گسترش دارد. به منظور مطالعه محیط رسوبی سازند امیران در ناحیه لرستان، دو برش چینه شناسی (برش نمونه و پیرشمس الدین) اندازه گیری و نمونه-برداری شده است. ضخامت این دو برش به ترتیب 890 و 920 متر است. مرز زیرین این سازند در برش نمونه با سازند گورپی مشخص و مرز بالایی آن با سازند تله زنگ تدریجی است. این سازند شامل مجموعه ای از لیتوفاسیس کنگلومرا، ماسه سنگ، گل سنگ و سنگ های کربناته است. سازند امیران در منطقه مورد مطالعه از دو واحد، رخساره کربناته (در واحدهای قاعده ای و بالایی) و رخساره آواری (در واحدهای میانی و بالایی) تشکیل شده است. بر اساس مطالعات پتروگرافی، سنگ های سیلیسی آواری به 8 رخساره و سنگ های کربناته به 18 میکروفاسیس تفکیک شده اند. میکروفاسیس های کربناته در 3 کمربند رخساره ای دریای باز، سد و لاگون و در یک پلاتفرم از نوع سکو ته نشین شده-اند. بیشتر رودیست های شناسایی شده این سازند، به صورت بالارونده، افقی و انفرادی با فابریک کانستراتال بوده که در رسوبات مربوط به محیط لاگون وجود دارند. با توجه به جنس های Dictyoptychus و به ویژه Luftusia، سن ماستریشتین برای این واحد سنگی پیشنهاد می شود. سنگ های سیلیسی آواری این سازند شامل پتروفاسیس های شیل، سیلتستون، کالک لیتایت، لیتیک وک، چرت آرنایت و ارتو میکروکنگلومرا است. بر اساس مطالعات پتروگرافی و وجود ساخت های رسوبی مانند طبقه بندی تدریجی، توالی بوما و...، این رسوبات تحت جریان های آشفته در محیط شیب دار و مخروط های زیر دریایی برجای گذاشته شده اند.