اثر تمرین هوازی بر میزان اندوتلین1، پروتئین واکنشی C و نیتریک اکسید پلاسما در زنان یائسه با فشار خون بالا

پرفشارخونی یکی از اصلی ترین عوامل خطرزای بیماری های قلبی عروقی پس از دهه پنجم زندگی زنان است اما مکانیسم های مسئول افزایش فشارخون پیچیده می باشند. لذا تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر تمرین هوازی بر سطوح اندوتلین-1، پروتئین واکنشی C و نیتریک اکسید در زنان یائسه پرفشارخون انجام شد.
دراین مطالعه نیمه تجربی کنترل شده، 20 زن یائسه غیرفعال (50 تا 55 سال) مبتلابه پرفشارخونی ضعیف، به طورتصادفی به دوگروه مساوی تمرین هوازی وکنترل تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل 45 تا 60 دقیقه فعالیت هوازی ریتمیک با شدت50 تا 65 درصد حداکثرضربان قلب، 3 جلسه در هفته و به مدت 6 هفته بود. فشارخون سیستولی و دیاستولی و سطوح اندوتلین-1، پروتئین واکنشی C ونیتریک اکسید پلاسمایی قبل و پس از مداخله اندازه گیری شد. آنالیزآماری داده ها با استفاده ازآزمون t مستقل و t وابسته صورت گرفت (05/0 p<).
کاهش معنی داری در فشارخون سیستولی (001/0= p) و دیاستولی (008/0= p) پس از فعالیت هوازی مشاهده شد که با افزایش قابل توجه نیتریک اکسید (002/0= p) و کاهش سطوح اندوتلین-1 (100/0= p)، پروتئین واکنشی C (001/0= p) در زنان یائسه پرفشارخون همراه بود.
یک برنامه تمرین هوازی نظارت شده می تواند پرفشارخونی را بهبود بخشد و هم چنین ممکن است سطوح افزایش یافته میانجی گرهای التهابی و تنگ کننده عروقی را از طریق افزایش فراهمی زیستی نیتریک اکسید تقلیل دهد.