اثر القا کنندگی ژل آلوئه ورا بر بیان ژن رسپتور فاکتور رشد اپی تلیالی در زخم های پوستی موش های نر Balb/c

این مطالعه با هدف بررسی اثرات عصاره ژل گیاه آلوئه ورا بر برخی روندهای مولکولی در فرآیند ترمیم پوست آسیب دیده موش به انجام رسیده است.
در این مطالعه تجربی36 سر موش نر سوری Balb/c استفاده گردیدند. موش ها به سه گروه کنترل منفی (پوست سالم)، کنترل کاذب (شم، زخم با تیمار سرم فیزیولوژیک) و تجربی (زخم با تیمار عصاره ژل آلوئه ورا) تقسیم گردید. بر روی پشت موش ها دو زخم یکسان با برداشت کامل پوست ایجاد گردید. در گروه تجربی، روزانه یک بار مقدار 2 گرم از ژل آلوئه ورا به صورت یک لایه نازک بر روی سطح زخم ها (بدون بانداژ) به مدت 16 روز قرار داده شد. پس از روزهای هشتم و شانزدهم از ایجاد زخم، جهت بررسی میزان بیان ژن رسپتور فاکتور رشد اپیدرمی (EGF) و نیز محتوی پراکسیداسیون لیپیدی (LPO)، به ترتیب از پوست و سرم خون موش ها نمونه برداری شد و از روش آماریRepeated measures ANOVA با سطح معنی داری 05/0>p استفاده گردید.
عصاره ژل آلوئه ورا سبب افزایش بیان ژن رسپتورEGF در زخم پوستی گردید. درصد بهبودی زخم های گروه تجربی افزایش معنی داری را نسبت به گروه شم نشان داد. تیمار با آلوئه ورا به طور معنی داری موجب کاهش محصول نهایی پراکسیداسیون لیپیدها در سرم خون موش ها گردید.
عصاره ژل آلوئه ورا قادر به القا بیان ژن رسپتورEGF در پوست آسیب دیده موش ها شده و قادر به ایفای یک نقش محوری در فرآیند ترمیم زخم می باشد.