جداسازی کلاژن از ضایعات ماهی هوور دم دراز Thunnus tonggol (پوست، استخوان و باله ها)

پژوهش کنونی به منظور استخراج پروتئین کلاژن از پوست، باله و استخوان ماهی تون دم دراز با نام فارسی هوور (Thunnus tonggol) صورت گرفت. در فرآوری ماهی، مقادیر زیادی از ضایعات شامل آب و مواد جامد تولید می شوند و استخوان و پوست و باله ی ماهی حاصل از ضایعات فرآوری آبزیان را می توان به عنوان جایگزین منابع ژلاتینی و کلاژنی مذکور در نظر گرفت. نمونه های مورد استفاده در پژوهش حاضر از ضایعات کارخانه کنسرو ماهی بندرعباس تامین گردید. طی آزمایش به منظور استخراج کلاژن از هر ناحیه پوست، استخوان و باله ها با سه تکرار از آنها در آزمایشگاه مورد آزمایش و تجزیه شیمیایی قرار گرفت. همچنین میزان رطوبت، خاکستر، چربی، پروتئین و اسیدهای آمینه در این قسمت ها نیز سنجیده گردید. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که از نظر میزان رطوبت پوست ماهی هوور بیشترین درصد را به خود اختصاص داده در حالی که اختلاف معنی داری با میزان رطوبت باله و استخوان نداشت (05/0P>). علاوه بر این، خاکستر و چربی استخوان بیشترین میزان خاکستر را داشته و اختلاف معنی داری با پوست و باله نشان داد (05/0P<). پروتئین در پوست بیشترین میزان را داشت (05/0P<). در هر سه نمونه پوست، باله و استخوان ماهی هوور اسید آمینه گلیسین به عنوان اسید آمینه غالب بود و اسید آمینه هیدروکسی پرولین (شاخص اصلی کلاژن) در پوست نسبت به باله و استخوان مقادیر بالاتری را نشان داد (05/0>P). با توجه به نتایج حاصله می توان گقت: پوست ماهی هوور دارای مقادیر بیشتری از کلاژن در مقایسه با دو بخش دیگر است (05/0>P). همچنین الگوی الکتروفورز نشان داد که هیچ گونه اختلافی در الگوی کلاژن در پوست، باله و استخوان ماهی هوور وجود ندارد (05/0