بررسی اثربخشی مهارکننده آنژیوتانسین قبل از جراحی بای پس عروق کرونر بر تغییرات همودینامیک و نیاز به داروهای وازواکتیو

براساس نظریات قبلی مبنی بر اینکه داروهای ضد فشارخون باید قبل از عمل قطع شود، امروزه پذیرفته شده که داروهایی به صورت موثر فشار خون سیستمیک را در افراد درمان شده کنترل می‌کنند تا از کنترل مطلوب دارویی فشار خون سیستمیک اطمینان حاصل گردد؛ لذا در این مطالعه اثربخشی مهارکننده آنژیوتانسین[1] قبل از جراحی بای پس عروق کرونر[2] روی تغییرات همودینامیک مورد بررسی قرار می‌گیرد.

مواد و روش‌ها: 

در این پژوهش 54 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی از بیماران بستری در بخش جراحی قلب بیمارستان گلستان اهواز انتخاب گردیدند. بیماران به دو گروه 27 نفره تقسیم شدند. گروه اول برای کنترل فشار خون از مهارکننده آنژیوتانسین استفاده نکردند لیکن در گروه دوم این مهارکننده مورد استفاده قرار گرفت. در این گروه‌ها میزان نیاز بیماران به داروهای وازواکتیو و اثربخشی مهارکننده آنژیوتانسین در میزان هیپوتنشن قبل، حین  و بعد از عمل و همچنین میزان نیاز به داروهای وازوپرسور مورد بررسی قرار گرفت.

یافته‌ها:

 بین دوگروه آزمایش و کنترل از نظر خصوصیات دموگرافیک مانند سن، جنس، وزن و همچنین تغییرات همودینامیکدرصد اکسیژن خون شریانی  و پالس ریت قبل، حین و بعد از عمل تفاوت معنی‌داری وجود نداشت اما از نظر تغییرات فشار خون حداقل و حداکثر در مقاطع زمانی مختلف دارای تفاوت معنی‌داری بود.

نتیجه‌گیری:

استفاده از داروهای مهار کننده آنژیوتانسین می‌تواند به طور موثری باعث کاهش فشار خون قبل، حین و بعد از عمل بای پس عروق کرونر در بیماران گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل بای پس عروق کرونر شود.