تاثیر گرسنگی قبل از کشتار بر کاهش وزن زنده، جمعیت میکروبی و pH چینه دان، جذب آب و راندمان لاشه در مرغ های گوشتی

این مطالعه به منظور بررسی تاثیر دوره های مختلف گرسنگی قبل از کشتار شامل صفر، 4، 8، 12، 16، 20 و 24 ساعت بر کاهش وزن زنده، راندمان لاشه ی گرم و سرد، میزان جذب آب در لاشه، جمعیت باکتری و pH محتویات چینه دان مرغ گوشتی، با استفاده از 98 قطعه مرغ و خروس در سن 49 روزگی اجرا شد. طول زمان گرسنگی قبل از کشتار تاثیر معنی داری بر کاهش وزن زنده پرندگان داشت (05/ 0>P). افت وزن زنده برای مخلوط دو جنس، از 902/ 1 درصد در 4 ساعت گرسنگی، به 378/ 5 درصد در 24 ساعت گرسنگی افزایش یافت و برای مرغ ها بیشتر از خروس ها بود. افزایش طول زمان گرسنگی قبل از کشتار تا 20 ساعت موجب کاهش معنی دار 5 /2 درصد در راندمان لاشه سرد شد. میزان جذب آب در لاشه تابع خطی طول زمان گرسنگی قبل از کشتار نبود و با گرسنگی کمتر از 12 و بیشتر از 20 ساعت به طور معنی داری افزایش یافت (05/ 0>P). میزان pH محتویات چینه دان پس از 4 ساعت گرسنگی، از مقدار پایه ی 8/ 4 به طور معنی داری افزایش یافت و به 75/ 5 رسید (05/ 0>P) ولی با افزایش زمان گرسنگی ثابت باقی ماند. جمعیت باکتری های چینه دان از 250 cfu درمیلی لیتر پس از 4 ساعت گرسنگی به طور معنی داری افزایش و به 420 cfu درمیلی لیتر رسید (05/ 0>P) و پس از آن، با افزایش زمان گرسنگی تغییر معنی داری نداشت (05/ 0