سیر و توالی زمان در چند واژه زبان فارسی

پژوهش حاضر به بررسی شیوه های واژگانی شدن زمان در چند واژه فارسی با تکیه بر پژوهش های انجام شده در زبان های انگلیسی، چینی ماندارینی و کره ای می پردازد. هدف آن مشخص کردن جهت خط سیر زمان و تعیین زاویه دید استفاده شده توسط تجربه گر برای درک توالی رویدادها و واحدهای زمانی می باشد. برای رسیدن به این هدف، آرای رادن (2011) در چارچوب زبان شناسی شناختی به کار گرفته شده است. داده ها از زبان فارسی معاصر انتخاب شده اند و واحدهای زمانی کم بسامد در فارسی امروز نیز از لغت نامه دهخدا برگرفته شده اند. در نهایت، نتیجه گیری می شود که خط سیر زمان در زبان فارسی افقی است، همچنین زمان گذشته در پشت سر و زمان آینده در مقابل روی تجربه گر درک می شوند. از طرف دیگر، تجربه گر از زاویهدید ناهمسو و همسو برای درک رویدادها استفاده می کند، اما واژگانی شدن توالی واحدهای زمانی با استفاده از زاویه دید ناهمسو و به صورت دوسویه انجام می شود.