بررسی تنوع ژنتیکی اگزون 2 ژن GDF9 در جمعیت دو نژاد بز خوزستان

چندقلوزایی یکی از صفات مهم اقتصادی در پرورش گوسفند و بز می باشد. به کارگیری روش های سنتی اصلاح نژاد نظیر انتخاب و آمیزش بر اساس داده های فنوتیپی، دارای روندی کند و پر هزینه است. مطالعات ژنتیکی مشخص نموده است که نرخ تخمک ریزی به وسیله ی مجموعه هایی از ژن هایی با اثر عمده به نام ژن های باروری کنترل می شوند. هدف از این تحقیق بررسی چند شکلی ژن فاکتور تمایز رشد 9 (GDF9) در 91 بز نجدی مربوط به 3 موقعیت جغرافیایی، شمال غربی، جنوب شرقی و مرکز و 29 بز لری- بختیاری مربوط به 2 موقعیت جغرافیایی، شمال شرقی و جنوب شرقی استان خوزستان می باشد. بعد از استخراج DNA، تکثیر قطعه ی 295 جفت بازی از اگزون 2 ژن GDF9 با استفاده از یک جفت آغازگر اختصاصی انجام گرفت. در این پژوهش سه الگوی SSCP برای اگزون 2 ژن GDF9 در دو نژاد بز استان خوزستان مشاهده گردید. ولی ارتباط معنی داری به وسیله ی نرم افزار SAS بین الگوهای مشاهده شده و صفت چندقلوزایی در این دو نژاد بز مشاهده نشد. آلل A، در جمعیت های بز نجدی شمال غربی، جنوب شرقی و در بزهای لری- بختیاری شمال شرقی و جنوب شرقی بیش ترین فراوانی را داشت. در جمعیت های بز نجدی جنوب شرقی و مرکز ژنوتیپ AB بیش ترین فراوانی را نشان داد و در جمعیت شمال غربی بیش ترین فراوانی ژنوتیپی مربوط به ژنوتیپ AA بود. در جمعیت بزهای لری- بختیاری شمال شرقی و جنوب شرقی بیش ترین فراوانی ژنوتیپی مربوط به ژنوتیپ AA بود.