اثر سمیت عصاره آنغوزه برسلولهای ماهیچه ای رده C2C12
از گیاه آنغوزه به طور سنتی در درمان بیماری های مختلفی از قبیل آسم و درد معده، انگل روده، برگشت معده، آنفلوانزا و نارحتی های عصبی استفاده میشود. اگر چه بعضی مطالعات به اثرات گیاه آنغوزه پرداخته اند ولی اثرات سلولی - مولکولی آن کمتر مطالعه شده است، لذا این مطالعه به منظور تعیین میران پلی فنول های موجود در این گیاه و اثر سمیت آن بر سلول های ماهیچه ای رده C2 C12 بعنوان یک مدل سلولی مصرف کننده گلوکز انجام شده است.
ابتدا عصاره آبی- الکلی آنغوزه تهیه شد. سپس میزان محتوای پلی فنولی آن با استفاده از اسید گالیک به عنوان استاندارد، از روش Folin–Ciocalteu’s تعیین شد. میزان سمیت این گیاه بر رده سلولهای تمایز یافته C2C12، با تهیه غلظت های 2500-50 میکروگرم بر میکرولیتر عصاره آنغوزه و اثر دادن روی سلول ها بمدت 3 ساعت با استفاده از روش تریپان بلو ارزیابی شد.
استخراج آبی-الکلی عصاره آنغوزه نشان دهنده دارا بودن محتوای پلی فنولی می باشد. نتایج جذب غلظت های عصاره گیاه بصورت خطی با جذب غلظت های اسیدگالیک بعنوان استاندارد پلی فنول ها افزایش می یابد (9989/0R2= در مقایسه با 9986(R2=. اثر غلظت های متفاوت عصاره آنغوزه بر سلولهای کشت شده در محیط DMEM نشان داد که عصاره آبی- الکلی آن تا غلظت 200 میکروگرم بر میکرولیتر اثر سمی بر سلول ها نداشته و سلول ها پس از سه ساعت در محیط تیمار شده آنغوزه پایدار می باشند و میزان زنده ماندن این سلول ها در این مدت در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنی داری مشاهده نشد.
نتایج این مطالعه نشان می دهد که عصاره آنغوزه تا غلظت های 200 میکرو گرم در مدت زمان سه ساعت اثر سمیت براین سلول ها بعنوان یک رده سلولی عضلانی ندارد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.