حرف اول: روحانیت جهاد و شهادت در مسیر اعتدال فرهنگ اسلام ناب محمد (ص)

1. به جمعیت و جامعه ای میاندیشیم که چنانچه رو به صلاح و سداد و جهاد و پارسامنشی بگرایند و لباس فضیلت و تقوا بر جسم و جان بپوشانند، از همه برتر خواهند بود و الگوی شایسته جهان خواهند شد. اما چنانچه بر عکس، به فساد و سستی و عافیتطلبی روی آورند و جامه رذیلت و هوا و هوس بپوشند، از هر موجود پستی پستتر خواهند بود. میان عالم و عالم تنها یک حرکت فرق است؛ حرکت زیر و حرکت زبر و به عبارتی، حرکت زیرین و حرکت برین. همه حرف و حدیث اینجاست که رابطه این دو با یکدیگرچگونه است؟ حقیقت همین است که فرمودهاند «اذا صلح العالم صلح العالم و اذا فسد العالم فسد العالم». به مفاد این روایت بیدارگر، عالم زیربنای هر صلاح و سعادت و یا هر فساد و شقاوت در عالم است.
2. همچنان که تاریخ گواهی میدهد، منشا بسیاری از تحولات جهانی افرادی هستند که از دانش دینی بهرهای برده و جایگاه دانشمندان و صاحبنظران دینی و به اصطلاح مقام و شان روحانیت را احراز کردهاند. اصل حرکت، پویایی و تحول، یک مساله است؛ جهت و سمت و سوی حرکت و پویایی و تحول مساله دیگری است. این شخصیت روحانی و ویژگیهای خلقی و اجتماعی و جنبه های فرهنگی-سیاسی اوست که در پیدایش تحولات و تنظیم آن نقش بسزایی ایفا میکند. هر اندازه روحانی پیراستهتر و آراستهتر باشد، تحولات ناشی از فهم و درک و اندیشه و شخصیت او شایستهتر، کارآمدتر و سازندهتر خواهد بود. برعکس، هر اندازه روحانی وابستهتر و آلودهتر به دنیای مادی باشد، میزان صدمهرسانی او به دنیا و آخرت مردم بیشتر و وسیعتر خواهد بود؛ بیشتر به لحاظ کثرت افراد و جوامع و وسیعتر به لحاظ وسعت جهان و خلایق.
3. روحانیت اصیل و متعهد را نه به لباس شریف و فاخر، که به رسالت خطیر و شاهر و نه به زبان و بیان رسا و شیوا، که به انگیزه و نیت خالص و والا و نه به قلم و نوشتار روان و گویا، که به ایمان و عمل صالح و پویا باید شناخت. وارثان پیامبران خدا دستکم در شناخت وظیفه و انجام رسالت خویش باید همانند پیامبران گواه خلق خدا و بشارتدهنده مردم به خیر و صلاح و بیمدهنده آنان از شر و فساد باشند و در مسیر هدایت انسانها به سمت خدا همچون چراغ فروزان در فضای دیجور ظلمانی بدرخشند تا راه را پیش روی بندگان خدا روشن نمایند.1
4. عرصه حضور و فعالیت روحانیت اصیل و متعهد به یک یا دو فضا اختصاص نمییابد، بل مراکز و مجامع و نهادهای گوناگونی را دربرمیگیرد که از جمله به مراکز قضایی، مجامع دانشگاهی، پایگاه های علمی، سازمانهای فرهنگی، نهادهای سیاسی، اماکن ورزشی، و محیطهای تفریحی و تفرجگاه ها میتوان اشاره کرد. در همه این موارد نقش حضور روحانیت برجسته مینماید.
5. روحانیت اصیل و متعهد با حضور فعال و متعهدانه خویش تلاش میکند آسیبشناسانه، طبیبانه و دردآگاهانه، انواع و اصناف بیماریها و نابهنجاریهای روحی-روانی و روحانی-معنوی را شناسایی کرده، درصدد پیشگیری از بروز آسیبها، کنترل و یا جلوگیری از پیشرفت آسیبها، و سرانجام درمان نارساییها و احیانا توانبخشی درمانیافتگان2 برآید.
6. این همه را روحانیت اصیل و متعهد به یمن ایمان پایدار و روحیه استوار و ضمیر هشیار و اخلاص ماندگار خویش به ارمغان میآورد تا پیشکش خلق خدا کند. خداوند هم در ازای این فداکاریها و سوختنها و ساختنها، مقام و منزلت بندگان خالص خویش و صاحبان این کرامتها و فضیلتها را تعالی، بلکه به درجاتی بر همه عالم برتری میبخشد.3
7. چه خوش است عالمان ربانی در راه هدایت بندگان خدا همچون شمع بسوزند و فانی شوند تا سعادت هر دو جهان را از درگاه ایزد منان هدیه برند. پیامبر اکرم(ص) به امیرمومنان علی علیهالسلام فرمودند: ای علی! چنانچه خداوند به دست تو یک نفر را هدایت فرماید برای تو ارزشش از دنیا و هر آنچه در دنیاست بیشتر میباشد.4
8. در این عصر و زمانه، با توجه به نقش بسیار برجسته و سرنوشتساز انقلاب اسلامی در گسترش گرایش به اسلام ناب محمدی(ص) در گستره جهانی، لازم است روحانیت شان و جایگاه خود را بازیابد و خویش را برای جهاد و شهادت در راستای تحقق رسالت مهمی که از سوی خداوند و اولیای الهی به منظور اعتلای فرهنگ مبین اسلام ناب بر عهده گرفته است مهیا سازد.