بررسی شاخص های خشکسالی در استان کردستان و مقایسه با عملکرد گندم دیم

خشکسالی نشانه روشنی ازناهنجاری و نوسانات در روند پارامترهای هواشناسی از جمله بارندگی و دما می باشد که بسیاری از مناطق خشک و نیمه خشک دنیا را با شدت های مختلف هر چند سال یکبار در بر می گیرد. از نظر اقلیم شناسی تمامی مناطق اقلیمی دنیا در معرض خطر وقوع خشکسالی می باشند و با توجه به موقعیت جغرافیایی و شرایط اقلیمی کشور ایران، خشکسالی در طول تاریخ یکی از تهدیدهای اصلی ساکنان و تمدن های آن بوده است. استان کردستان از مناطق تقریبا باران خیز بوده و دارای رتبه بالا در کشت دیم خصوصا گندم در کشور می باشد. اما در برخی از سال ها دچار خشکسالی گردیده و خسارات زیادی برای کشاورزان این استان به وجود آمده است. در این مقاله رخداد خشکسالی در استان کردستان بررسی شده و شاخص ها طی 25 سال (89-1364) در مقایسه با عملکرد گندم دیم ارزیابی گردیده اند. جهت دستیابی به این منظور 3 شاخص خشکسالی SPI، PN و انحراف استاندارد بارش مورد استفاده قرار گرفت. براساس نتایج جدولANOVA از بررسی سه روش تعیین خشکسالی در استان نمایه SPI با بیشترین ضریب همبستگی با عملکرد گندم دیم و بهترین سطح معنی داری به عنوان بهترین شاخص خشکسالی در مقایسه با روش درصد نرمال (PN) و انحراف استاندارد انتخاب گردید. همچنین در دوره فوق سه خشکسالی فراگیر در استان رخ داده که درجه آن در سال زراعی 87-1386 بسیار شدید بوده و در سال های زراعی 78-1377 و 79-1378 درجه آن به ترتیب شدید و متوسط بوده اند.