بررسی تناسب شاخص های ارگونومی دستگاه های بدنسازی فضای باز (پارکی) با شاخص های آنتروپومتری مردان

هدف این تحقیق بررسی ارگونومی دستگاه های پرس سینه، پرس پا و زیربغل فضای باز (پارکی) بر اساس آنتروپومتری کاربران مرد بود.
از بین کاربران مرد این دستگاه ها، 120 نفر از شهر تهران و در محدوده ی سنی بالای20 سال (27/16 ± 38/48) به عنوان نمونه انتخاب شدند. متغیرهای تحقیق، ابعاد دستگاه های مورد نظر و آنتروپومتری کاربران مرد بود. از شاقول، متر مهندسی، خط کش، گونیا و کیت آنتروپومتر استاتیک (کولیس)، برای اندازه گیری ابعاد دستگاه ها و آنتروپومتری کاربران (طبق دستورالعمل فیزنت) استفاده شد. سپس با توجه به استانداردهای ارگونومی و بدنسازی، علم بیومکانیک حرکتی و نحوه ی استقرار بر روی دستگاه ها، تناسب دستگاه ها مورد ارزیابی قرار گرفت. از آمار توصیفی برای توصیف داده ها و از آزمون های t تک گروهه (آمار پارامتری) و دوجمله ای(آمار ناپارامتری) برای آزمون فرضیه ها استفاده شد.
نتایج نشان داد بین اکثر ابعاد مورد نظر از دستگاه ها با ابعاد مربوطه و بهینه ی کاربران، تفاوت معنی داری وجود دارد (P<0.05). بنابراین این دستگاه ها از نقطه نظر آنتروپومتری کاربران مرد ارگونومیک نبوده و اتخاذ روشی جهت استانداردسازی این دستگاه ها ضروری به نظر می رسد.
اکثر ابعاد دستگاه های بدنسازی پرس سینه، پرس پا و زیربغل فضای باز از نقطه نظر آنتروپومتری کاربران مرد، ارگونومیک نیست. این عدم تناسب می تواند عوارض و آسیب های جسمانی کاربران را به همراه داشته باشد. بنابراین کاربران در هنگام استفاده از این دستگاه ها باید دقت لازم را به عمل آورده و از فعالیت با دستگاه هایی که متناسب با ابعاد بدنی آن ها نیست، دوری نمایند.