ژئوشیمی ایزوتوپ های Nd-Sr و منشا توده های نفوذی شمال غرب ساوه، ایران مرکزی

در شمال غرب ساوه، ایران مرکزی، سه توده نفوذی در سنگ های آتشفشانی-رسوبی ائوسن جایگزین شده اند. این توده ها، رخنمون های مستقل کوچکی را تشکیل میدهند و عبارتند از: واحد کوارتز در شمال غرب، واحد (SiO2: 52-57 wt%) مونزودیوریتی خلخاب در شمال شرق و واحد (SiO2: 62-71 wt%) گرانودیوریتی نشوه در جنوب شرق. واحد (SiO2: 63-69 wt%) گرانودیوریتی سیلیجرد خلخاب از کوارتز مونزوگابرو و کوارتز مونزودیوریت تشکیل شده که دارای بافت دانه متوسط تا دانه درشت هستند. واحد نشوه اساسا از گرانودیوریت و به مقدار کمتر از گرانیت با بافت دانه متوسط و پورفیری تشکیل شده است که دارای مگاکریستهای پلاژیوکلاز می باشد. واحد سیلیجرد از گرانودیوریت و تونالیت با بافت متوسط تا دانه درشت و گرانوفیری تشکیل شده است. سنگهای مورد مطالعه دارای، 1/ کمتر از 1 A/CNK نسبت مولکولی، Na2O مقادیر نسبتا بالایی از 2، و ویژگی کالک آلکالن هستند. آن- / حدود 06 Na2O/ K2O نسبت ها از کانی های کلینوپیروکسن، هورنبلند، مگنتیت و تیتانیت تشکیل این سنگها و تشکیل آن ها در I شده اند که نشان دهنده ویژگی نوع 0/704536 -0/ حاشیه فعال قاره است. داده های ایزوتوپی (74860 ε(Nd) 2/2 -3/9؛ 87Sr/86Sr39Ma= 39) از سنگهای نفوذی Ma= Bulk) شمالغرب ساوه در سمت چپ زمین همگن سیلیکاته واقع میشوند. این نسبت ها به همراه داده های (Silicate Earth ژئوشیمیایی پیشنهاد می کنند که ماگماهای والد تشکیل دهنده سنگهای کوارتز مونزوگابرویی احتمالا ناشی از تفریق بلوری ماگماهای بازالتی تشکیل شده در حاشیه قاره است که، در مخازن ماگمایی پوسته ای متحمل تبلور بلوری و آلایش با پوسته قاره ای پایینی قبل از غنی شدن از سیلیس شده است. متعاقبا گرانودیوریتها اساسا از تفریق بلوری ماگماهای والدی تشکیل شده اند که به مخازن ماگمایی پوسته بالایی صعود نموده اند.