بازنمایی نوروفیزیولوژیک فرکانس پایه و ساختار فورمانتی گفتار در دستگاه شنوایی با استفاده از پاسخ های پیگیر فرکانس

رمزگردانی عصبی اصوات از عصب شنوایی آغاز شده و به ساقه مغز ادامه می یابد. آنچه کمتر واضح است، چگونگی پاسخ دهی ساقه مغز به محرکات پیچیده می باشد. هدف این مطالعه، بررسی رمزگردانی فرکانس پایه و فورمانت اول هجای گفتاری /دا/ در ساقه مغز با استفاده از پاسخ پیگیر فرکانس (FFR) بود.
در 48 فرد بزرگسال هنجار (25 زن) با میانگین سنی 2/05±22/7 سال، پاسخ شنوایی ساقه مغز به گفتار از هر دو گوش ثبت گردید. بزرگی پاسخ فرکانس پایه، فورمانت اول و هارمونیک های فرکانس بالا در بخش پایدار پاسخ پیگیر فرکانس مورد ارزیابی قرار گرفت.
اجزای FFR پاسخ شنوایی ساقه مغز به هجای گفتاری در تقریبا تمامی افراد ثبت گردید. با ارایه محرک به گوش راست، زمان نهفتگی پاسخ ها کوتاه تر از چپ بود و در دومین قله FFR تفاوت معناداری وجود داشت(0/004=p). اختلاف زمان نهفتگی بین قله ای DE معنادار بود (0/019=p) اما تفاوتی در زمان نهفتگی بین قله ای EF دیده نشد. اگرچه ارایه محرک به گوش راست منجر به افزایش دامنه فرکانس پایه، فورمانت اول و هارمونیک های آن نسبت به گوش چپ بود، اما اختلاف معناداری در هیچ یک از این معیارها بین دو گوش مشاهده نشد. ریخت شناسی امواج در هر دو حالت بسیار مشابه بود.
به نظر می رسد اجزای FFR که منعکس کننده فرکانس پایه و فورمانت اول هستند در ساقه مغز به شکل قرینه پردازش می شوند. این امر نشان می دهد که احتمالا ساقه مغز برای پردازش اجزای نوایی گفتار تخصصی نشده است.