بررسی عملکرد چرخ دنده ساده در رژیم روان کاری الاستوهیدرودینامیک مخلوط

چرخ دنده ها معمولا به طور گسترده برای انتقال توان بین دو محورموازی مورد استفاده قرار می گیرند. تحلیل لایه روان کاری که در بین دندانه های چرخ دنده های درگیر تشکیل می شود از اهمیت بالایی در پیش بینی عملکرد سیستم انتقال قدرت و همچنین افت مجموعه و خرابی سطوح چرخ دنده می باشد. سطوح چرخ دنده نسبت به سطوح اجزایی مانند یاتاقان های غلتشی زبرتر است و این باعث می شود که اثرات زبری درتحلیل عملکرد چرخ دنده از اهمیت بالایی برخوردار باشد. در این پژوهش، به کمک روش تقسیم بار تحلیل چرخ دنده های ساده که در رژیم الاستوهیدرودینامیک مخلوط عمل می نمایند تحلیل شده است. در اثر تماس زبری های سطح چرخ دنده و پینیون، زبری ها دچار تغییر شکل های الاستیک، الاستوپلاستیک و پلاستیک کامل می شوند. درگیری پینیون و چرخ دنده برای هر نقطه در امتداد خط عمل با دو استوانه جایگزین شده است. شعاع استوانه ها و بار انتقالی در امتداد خط عمل محاسبه شده است. خروجی های این مدل، ضخامت لایه روان کار، ضریب اصطکاک و میزان بار تحمل شده توسط لایه روان کار و میزان بار تحمل شده توسط تماس زبری ها می باشد که به کمک روش تقسیم بار تعیین می گردد. صحت سنجی مدل پیشنهادی با مقایسه نتایج پیش بینی شده در این مدل با نتایج مدل های موجود در زمینه تحلیل چرخ دنده های ساده انجام شده است.