رابطه تفکر انتقادی با سبک های یادگیری در دانشجویان تحصیلات تکمیلی پرستاری

پرستاران جهت ارایه خدمات و آموزش هدفمند نیازمند تفکر انتقادی هستند. ضعف تفکر انتقادی در میان دانشجویان گویای آن است که آموزش پرستاری در دستیابی به اهداف حرفه ای چندان موفق عمل نکرده است و پرورش دانشجویان پرستاری و پرستاران متفکر همچنان به عنوان یک چالش جدی مطرح می باشد. بر این اساس، در سال های اخیر توجه به سبک های یادگیری و روش های نوین و خلاق آموزشی مبتنی بر یادگیری معنی دار و تسهیل کننده تفکر انتقادی مثل روش های تدریس دانشجو محور جایگزین رویکردهای سنتی تدریس شده است. این مطالعه با هدف تعیین رابطه تفکر انتقادی با سبک های یادگیری دانشجویان تحصیلات تکمیلی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی کرمان طراحی گردید.
تحقیق حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری آن را 90 نفر از دانشجویان پرستاری در مقطع تحصیلات تکمیلی (کارشناسی ارشد و دکتری) دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 91-1390 تشکیل دادند. ابزار پژوهش، پرسش نامه تفکر انتقادی کالیفرنیا فرم ب (California critical thinking skill test یا CCTST) و پرسش نامه سبک های یادگیری Kolb بود.
بین سبک های یادگیری و تفکر انتقادی ارتباط آماری معنی داری وجود داشت (001/0 > P)؛ به طوری که سبک همگرا بیشترین و سبک انطباق یابنده کمترین میانگین تفکر انتقادی را به خود اختصاص داد. به طوری که سبک همگرا (2/67 ± 13/04)بیشترین و سبک انطباق یابنده(1/33 ± 3/82)کمترین میانگین تفکر انتقادی را داشتند. با توجه به نتایج مطالعات انجام شده، می توان بر لزوم بازنگری در استراتژی های آموزشی فعلی و استفاده بیشتر از استراتژی های فعال تدریس با توجه به سبک های یادگیری فراگیران جهت بهبود وضعیت تفکر انتقادی تاکید کرد.