اثر آروماتراپی اکلیل کوهی و اسطوخدوس بر دیسمنوره ی اولیه: یک کارآزمایی بالینی

دیسمنوره یک اختلال شایع ژنیکولوژیک می باشد که حدود 50 درصد زنان در طول سنین باروری آن را تجربه می کنند. شیوع دیسمنوره در مطالعات مختلف در ایران بین 90-74 درصد ذکر شده است. با توجه به این که عوارض جانبی درمان های دارویی را نباید از نظر دور داشت، این مطالعه با هدف استفاده ی آروماتراپی داروهای گیاهی اسطوخدوس و اکلیل کوهی بر درد ناشی از دیسمنوره و به دنبال آن بهبود باروری به انجام رسید.
پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی دو سو کور بود و در میان 150 دانشجوی دختر در محدوده ی سنی 26-18 سال که دچار دیسمنوره ی اولیه بودند، انجام شد. نمونه ها به صورت تصادفی در 5 گروه شاهد دارونما (اسانس روغن بادام شیرین) و مورد اسانس اسطوخدوس، اسانس اکلیل کوهی، ترکیب اکلیل کوهی و اسطوخدوس و نیز مفنامیک اسید تقسیم شدند. از نمونه ها خواسته شدکه ماه اول و دوم قبل از مطالعه، تنها پرسش نامه ی سنجش درد را تکمیل کنند و بعد از تجویز داروها، نمونه ها در سه سیکل قاعدگی از زمان آغاز خونریزی تا سه روز اول خونریزی دنبال شدند. بار دیگر، پرسش نامه ی سنجش درد در هر 5 گروه تکمیل شد و مدت و شدت دردها قبل و بعد از مصرف در 5 گروه مقایسه گردید. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، جداول توزیع فراوانی) و استنباطی (آزمون های 2χ، t و Mann-Whitney) و نرم افزار SPSS نسخه ی 11 استفاده شد.
آمار به دست آمده اختلاف معنی داری را در شدت و طول مدت درد درگروه مصرف کننده ی اکلیل کوهی (001/0 > P) و در گروه مصرف کننده ی اسطوخدوس و ترکیب هر دوگیاه و گروه مصرف کننده ی مفنامیک اسید (010/0 > P) نشان داد.
این پژوهش نشان داد که مصرف اکلیل کوهی و اسطوخدوس به صورت آروماتراپی در کاهش شدت و مدت درد دیسمنوره ی اولیه موثر می باشد، اما تحقیقات بالینی بیشتری در این خصوص مورد نیاز است.