تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی بر سطوح استراحتی شاخص های التهاب کبدی و مقاومت به انسولین زنان دیابتی نوع 2

دیابت از جمله بیماری های متابولیک است که مشخصه آن ها افزایش مزمن قند خون و اختلال متابولیسم کربوهیدرات، چربی و پروتئین می باشد. هدف این مطالعه تعیین تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی بر شاخص های التهاب کبدی (سطوح در گردش آنزیم-های کبدی آلانین آمینوترانسفراز، گاماگلوتامیل ترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز) زنان مبتلا به دیابت نوع دو بود.
در این مطالعه 20 زن مبتلا به دیابت با دامنه سنی 44 تا 69 سال به طور تصادفی به دو گروه مساوی مداخله و کنترل تقسیم شدند. سپس آزمودنی های گروه تجربی در برنامه ی تمرین مقاومتی هشت هفته ای، سه جلسه در هفته، هر جلسه 45 دقیقه تمرینات مقاومتی شرکت کردند. به منظور مقایسه درون گروهی داده ها از آزمون تی همبسته و برای مقایسه بین گروهی از آزمون تی مستقل استفاده شد.
نتایج نشان داد انجام هشت هفته تمرین مقاومتی اگر چه موجب کاهش معنی داری در سطح سرمی آنزیم های کبدی آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز و گاماگلوتامین ترانسفراز، گلوکز خون ناشتا، انسولین و مقاومت به انسولین در گروه مداخله شد(05/0p<)، با این حال، تفاوت معنی داری بین گروه مداخله و کنترل مشاهده نشد(05/0p>).
به طور کلی، اگرچه هشت هفته تمرین مقاومتی باعث کاهش توده چربی بدن و کاهش وزن و بهبود نسبی وضعیت متابولیکی به ویژه شاخص های التهاب کبدی در بیماران دیابتی می شود، اما بر روی شاخص های التهاب کبدی اثر معنی داری ندارد.