طراحی و تولید تسلیحات و تجهیزات نظامی بدون کارخانه

از موارد کاهش دهنده هزینه های بخش دفاعی که به رشد اقتصادی می انجامد، طراحی و تولید تسلیحات و تجهیزات نظامی بدون کارخانه است که در ادبیات جدید، برون سپاری در بخش صنعت نامیده می شود. در این تحقیق، تلاش شده با استفاده از روش های کمی و کیفی و به ویژه ابزارهای مصاحبه عمیق و پرسشنامه باز، شیوه های کارآیی برون سپاری در بخش صنعت دفاعی کشور از نظر اولویت، دسته بندی و تدوین گردد. در این پژوهش، دو گروه به عنوان جامعه هدف در نظر گرفته شدند: گروه اول، 15 نفر از خبرگانی می باشند که در زمان وقوع جنگ تحمیلی اقدام به تولید بدون کارخانه محصول های نظامی کردند. گروه دوم، 50 نفر از دست اندرکاران صنایع دفاعی پس از جنگ تحمیلی تا زمان حاضر هستند که در این زمینه فعالیت های شاخصی انجام داده اند. در ادامه شش مولفه اصلی در برون سپاری موفق با اجرای روش دلفی شناسایی گردید و رتبه هر مولفه و نوع رابطه همبستگی در مولفه ها تحلیل شد و در انتها نیز الگوی مفهومی برون سپاری موفق در صنایع دفاعی ارائه گردیده است.