تحلیل اقتصادسنجی تقاضای نفت گاز در زیربخش حمل و نقل جاده ای- مقایسه رهیافت هم انباشتگی و STSM

یارانه ای بودن قیمت حامل های انرژی در کشور شده است تا مصرف این منابع در سال های گذشته به ویژه در بخش حمل و نقل افزایش قابل توجهی داشته باشد. با اجرای طرح هدفمندسازی یارانه ها، افزایش قیمت حامل های انرژی از جمله گازوئیل مدنظر قرار گرفته است. برای بررسی اثرات اقتصادی این افزایش لازم است واکنش مصرف انرژی به تغییرات قیمتی الگوسازی شود. در این مقاله به برآورد تابع تقاضای نفت گاز در زیر بخش حمل و نقل جاده ای کشور پرداخته شده است. برای الگوسازی تابع تقاضای نفت گاز از تکنیک های مختلف اقتصادسنجی از جمله الگوی لگاریتمی، هم انباشتگی یوهانسن، رهیافت ARDL و الگوی سری های زمانی ساختاری (STSM) استفاده و نتایج حاصل مقایسه شده است. نتایج نشان می دهد که تقاضای گازوئیل از نظر قیمتی بی کشش است. کشش قیمتی و درآمدی تقاضای انرژی در بلندمدت به ترتیب 0.5- و 0.93 برآورد شده است. کشش های برآورد شده از تکنیک های مختلف تفاوت چندانی با هم ندارند. هم چنین نتایج STSM نشان می دهد که اولا ماهیت روند تقاضای نفت گاز تصادفی نیست و ثانیا این روش نسبت به رهیافت هم انباشتگی، کشش های قیمتی را کم تر برآورد می کند. بر این اساس برای کاهش مصرف نفت گاز در زیربخش حمل و نقل جاده ای تکیه بر سیاست های قیمتی صرف نمی تواند راهگشا باشد.