پیش بینی مولفه های اختلال شخصیت مرزی بر اساس الگوهای دلبستگی در دانشجویان دانشگاه تبریز

سبک دلبستگی ناایمن از جمله عوامل موثر در ایجاد بسیاری از اختلالات روانی است. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی ویژگی های ناامیدی، تکانشگری و علائم تجزیه ای و پارانوئیدی اختلال شخصیت مرزی در دانشجویان دلبسته ایمن، اجتنابی و اضطرابی انجام شد.
نوع مطالعه به صورت توصیفی است. آزمودنی های پژوهش 400 نفر (200 مرد و 200 زن) از دانشجویان دانشگاه تبریز بودند که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایچندمرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس شخصیتی مرزی (Schizotypal Trait questionnaire-B form) و مقیاس دلبستگی بزرگسالان (Adults Attachment Inventory) استفاده شده است. برای تحلیل داده های آماری پژوهش از روش تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA) و آزمون تعقیبی Tukey استفاده شد.
نتایج پژوهش نشان داد که میان دلبسته های ایمن با دلبسته های ناایمن اجتنابی در ویژگی های ناامیدی، علائم تجزیه ای، تکانشگری و نمره کل STB تفاوت معناداری وجود دارد، میان دلبسته های ایمن و دلبسته های ناایمن اضطرابی در ویژگی های تکانشگری و نمره کل STB تفاوت معناداری وجود دارد اما در ویژگی های ناامیدی و علائم تجزیه ای بین دو گروه فوق تفاوت معناداری مشاهده نشد. در حالی که میان دلبسته های ناایمن اجتنابی و اضطرابی در ویژگی های ناامیدی، علائم تجزیه ای، تکانشگری و نمره کل STB تفاوت معناداری وجود نداشت. افراد دلبسته ناایمن اجتنابی ویژگی های ناامیدی، علائم تجزیه ای و تکانشگری و افراد دلبسته ناایمن اضطرابی تکانشگری بیشتری نسبت به افراد دلبسته ایمن تجربه می کنند. در مجموع، افراد دلبسته ناایمن جهت ابتلا به اختلال شخصیت مرزی مستعدتر هستند.