کاهش لرزش دست با استفاده از تحریک الکتریکی سطحی عضله

لرزش از شایع ترین اختلالات حرکتی انسان است که حرکتی غیرارادی و تقریبا سینوسی است. لرزش، مفصل های مختلفی در بدن از جمله مفصل آرنج را تحت تاثیر قرار می دهد. لرزش مفصل آرنج بصورت حرکات باز و بسته شونده و چرخشی ساعد است. درمان های متفاوتی برای لرزش وجود دارد که یکی از آن ها استفاده از تحریک الکتریکی است. در این روش لازم است به مواردی توجه شود که عبارتند از: 1) تحریک کننده الکتریکی، بمنظور انجام آزمایش های واقعی و اعتبارسنجی مدل، 2) مدل عصبی- عضلانی- اسکلتی برای بررسی دینامیک لرزش و شبیه سازی سیستم، 3) تعیین الگو، نحوه تحریک و روش کنترلی مناسب برای کنترل پارامترهای تحریک به نحوی که لرزش کاهش یابد. یکی از روش هایی که برای تحریک الکتریکی عضلات مخالف بمنظور کاهش لرزش استفاده می شود، تحریک به صورت فاز متقابل است. در این روش با توجه به اینکه سیستم دارای تاخیر زمانی، اغتشاش، روابط غیرخطی و متغیر با زمان است، نیازمند استفاده از کنترل کننده ای توانا و قدرتمند هستیم. در این پژوهش با توجه به ویژگی های کنترل کننده MPC، از این کنترل کننده استفاده شده است. نتایج شبیه سازی نشان دهنده این است که MPCدر مقایسه با کنترل کننده PIDو Fuzzy- که قبلا از آنها استفاده شده است- عملکردی رضایت بخش دارد و نشان دهنده این موضوع است که بصورت تئوری می توان لرزش را با استفاده از تحریک الکتریکی کاهش داد.