نقش پناهگاهی بوته ها در جوامع گیاهی تحت چرا مراتع نیمه خشک استان کرمان (مطالعه موردی: گوغر بافت)

به منظور بررسی نقش پناهگاهی بوته ها برای گونه های یکساله، در دو منطقه قرق و تحت چرا مراتع بخش گوغر بافت در زیر تاج پوشش 20 بوته بالغ درمنه کوهی (Artemisia aucheri)، گون کتیرایی (Astragalus gosipinus) و 20 فضای بین بوته ای یک پلات cm 20× cm 20 انداخته شد. سپس در هر پلات نام و تعداد پایه هر یک از گونه های یکساله یادداشت گردید. واکنش گونه های یکساله به چرا و بوته ها با تجزیه و تحلیل واریانس دو طرفه و مقایسه میانگین PostHoc مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد که بوته ها گونه های یکساله را از چرای مستقیم دام حفاظت می کنند و تنها برای 7 گونه از 22 گونه یکساله منطقه نقش پناهگاه را دارند. اگرچه این 7 گونه جزء گونه های خوش خوراک یکساله هستند، اما به دلیل اینکه درمنه و گون در فصل رویش گونه های یکساله به دلیل اسانس و خار کمتر چرا می شوند؛ بنابراین می توانند در مقابل چرای دام، نقش پناهگاه را برای گونه های یکساله ایفا کنند. بیشتر گونه هایی که در زیر بوته ها در دو منطقه قرق و تحت چرا تراکم زیادی دارند به ندرت در پلات های فضای بین بوته ای دو منطقه قرق و تحت چرا دیده می شوند. که به احتمال زیاد به دلیل تسهیلاتی است که بوته ها برای گونه های یکساله ایجاد کرده اند. بنابراین بوته ها به دلیل نقش پناهگاه و تسهیلاتی که برای گونه های یکساله دارند، اهمیت مهمی در تنوع، حفاظت و مدیریت اکوسیستم های تحت چرا دارند.