مقایسه ارزش غذایی ارقام جو بومی و اصلاح شده با استفاده از روش تولید گاز

چهار رقم جو اصلاح شده با نام های ماکویی، والفجر، CB-74-12، M-82-12 و چهار رقم جو بومی با نام های خاتون سراب، قره-آرپا، گوی-آرپا وگونجیک، در چهار تکرار کاشته شدند. پس از تعیین ترکیب شیمیایی، قابلیت تخمیر پذیری شکمبه ای نمونه ها با روش آزمایشگاهی تولید گاز تعیین گردید. سپس پارتیشنینک فاکتور آن ها تعیین شد. میانگین پروتئین خام، خاکستر، ADF، چربی خام و NDF ارقام جو مورد آزمایش به ترتیب 3/104، 5/28، 7/69، 3/34 و 5/254 گرم در کیلوگرم بود و از نظر آماری اختلاف معنی داری بین آن ها وجود داشت(05/0P<). قابلیت هضم ماده آلی ارقام بومی و اصلاح شده به ترتیب از 1/76 تا 1/82 و از 1/79 تا 7/82 درصد بود. پارتیشنینک فاکتور آن ها نیز به ترتیب از 18/2 تا 6/2 و 32/2 تا 63/2 بود. نیتروژن آمونیاکی ارقام بومی و اصلاح شده نیز از 55/6 تا 7 و از 15/6 تا 07/7 میلی گرم در 30 میلی لیتر بود. در بین ارقام بومی، رقم گونجیک و خاتون سراب به ترتیب بیشترین مقدار قابلیت هضم ماده آلی و پارتیشنینک فاکتور را داشتند و در بین ارقام اصلاح شده رقم والفجر و M-82-12 به ترتیب بیشترین مقدار قابلیت هضم ماده آلی و پارتیشنینک فاکتور را داشتند. نتایج این آزمایش نشان داد، اگرچه اختلاف معنی داری بین جوهای بومی و اصلاح شده از نظرقابلیت هضم ماده آلی و انرژی قابل متابولیسم وجود دارد ولی برخی از ارقام جو بومی از نظر ماده آلی قابل هضم و پارتیشنینک فاکتور قابل مقایسه با ارقام اصلاح شده می باشند.