ارزیابی کیفیت آبهای زیرزمینی استان گیلان برای مصارف کشاورزی و صنعت

منابع آب های زیرزمینی یکی از منابع اصلی تامین آب شیرین در جهان هستند. استخراج آب های زیرزمینی در شمال ایران در سال های اخیر به منظور تامین نیاز آبی بخش های کشاورزی و صنعت با توجه به محدودیت منابع آب سطحی، افزایش یافته است. هدف از این پژوهش ارزیابی کیفی آب های زیرزمینی استان گیلان در چهار منطقه لاهیجان، آستانه، تالش و فومنات، برای استفاده های مختلف از جمله کشاورزی و صنعت است. در این مقاله از شاخص های لانژیلر، رایزنر و پوکوریوس هم چنین روش طبقه بندی ویل کاکس به منظور بررسی کیفیت آب های زیرزمینی منطقه استفاده شده است. با توجه به شاخص لانژیلر آب های زیرزمینی منطقه روند خاصی ندارند و بعضی از سال ها رسوب گذارند و در بعضی از سال ها تمایل به رسوب ندارند به طوری که 61/85، 4/55 و 54/39 درصد چاه های منطقه به ترتیب در سال های 1381، 1383 و 1388 تمایل کم به رسوب گذاری داشتند. از نظر شاخص های رایزنر و پوکوریوس اکثر نمونه های مورد مطالعه خورنده بودند. از نظر شاخص رایزنر در سال های 81، 83 و 88 به ترتیب 17/84، 12/97 و 45/98 درصد از نمونه ها خورنده بودند. از نظر روش طبقه بندی ویل کاکس آب های زیرزمینی منطقه اکثرا در گروه های خوب و متوسط قرار گرفته و هیچ محدودیتی از نظر استفاده در بخش کشاورزی ندارند