بررسی وضعیت تغذیه ای کودکان کار در شهر کرمانشاه در سال 1391

شروع کار از سنین کودکی، می تواند اثر منفی بر فرآیند رشد و وضعیت تغذیه ایجادکند. به ویژه اگر کودکان در کارهای پرخطر به کارگرفته شوند. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت تغذیه و رشد در کودکان کار که در شهر کرمانشاه مشغول به کاربودند، انجام گرفت.
این مطالعه یک بررسی مورد- شاهدی بود که بر روی 90 کودک کار و 90 کودک عادی در شهر کرمانشاه انجام شد. اطلاعات مربوط به شاخص های انتروپومتریک (تن سنجی) با اندازه گیری قد و وزن، اطلاعات جمعیتی با استفاده از پرسش نامه ی جمعیت شناختی و میزان مصرف مواد غذایی به وسیله ی پرسش نامه ی بسامد مصرف گردآوری گردید. برای مقایسه ی رشد کودکان با مقادیر استاندارد، از صدک های نمایه ی توده ی بدن (BMI) برایسنوجنس که توسط مرکزکنترل و پیشگیری ازبیماری های آمریکا (CDC) تنظیم شده، استفاده گردید. تجزیه وتحلیل داده ها، با استفاده از نرم افزار SPSS16 انجام شد.
میانگین سن کودکان کار 16.4±1.8 سال و 15/7% از آنها بی سواد بودند. میزان مصرف تمام گروه های غذایی، به جز گروه متفرقه در کودکان کار، به طور معناداری کمتر از کودکان عادی بود (p<0.001). شیوع کوتاهی قد درکودکان کار، 10% بیشتر از کودکان عادی بود. شیوع سوء تغذیه براساس نمایه ی توده ی بدن در کودکان کار (36/1%) تقریبا 50% بیشتر از کودکان عادی (16/5%) بود (P <0.01).
یافته های این مطالعه، نشان داد که شاخص های مربوط به وضعیت تغذیه درکودکان کار، شرایط مناسبی نداشتند. این مساله می تواند تهدیدی برای سلامت این دسته ازکودکان و هشداری برای ابتلاء آنها به انواع بیماری ها باشد.