ارزیابی عوامل موثر بر خطر عود پمفیگوس با استفاده از تحلیل زمان های سپری شده بین عودهای متوالی

هدف از این مطالعه بررسی خط سیر بیماری و عود بیماری پمفیگوس با استفاده تحلیل زمان های سپری شده بین عودهای متوالی است. در این راستا عوامل مهم مرتبط با خطر عود بیماری نیز تعیین می شوند.
این مطالعه به عنوان یک مطالعه طولی، شامل 112 بیمار با تشخیص قطعی پمفیگوس است، که از فروردین سال 1385 تا فرورین 1391 به بخش پوست بیمارستان امام خمینی تهران مراجعه نموده اند. مدت زمان مطالعه از زمان تشخیص بیماری تا پایان دی ماه 1391بر حسب ماه در نظر گرفته شد. تحلیل پیشامدهای عود بر اساس مدت زمان سپری شده بین عودهای متوالی و با استفاده از مدل های بقای چندمتغیره شکنندگی وابسته به زمان انجام شد. زمان سپری شده بین عودهای متوالی، از زمان بهبودی افراد تا عود بعدی نیز بر حسب ماه تعیین گردید.
کاهش فواصل زمانی بین عودهای متوالی نشان دهنده این است که عودهای مکرر پس از اولین عود با فاصله های زمانی کوتاه تری از هم رخ می دهند. بنابراین خط سیر بیماری بیان گر افزایش وقوع عود در طی زمان است.بر اساس نتایج حاصل از برازش مدل شکنندگی چند متغیره، اثرات شکنندگی افراد در طی زمان متغیر است و آنتی بادی IgG (35/1 HR=و001/0>P-value) تنها متغیر تاثیرگذار بر بقای فواصل زمانی سپری شده بین عودها و عود بیماران است.
تحلیل فواصل زمانی سپری شده، امکان ارزیابی روند بیماری و خطر وقوع عودها را برای محقق امکان پذیر می نماید. با استفاده از این تحلیل، عوامل موثر بر خطر وقوع عودها نیز مشخص می شوند.