اثر درمان توام هیپوترمی و فاکتور محرک کولونی گرانولوسیت در ایسکمی انسدادی گذرا شریان مغزی میانی رات

سکته مغزی سومین علت مرگ و میر می باشد. هیپوترمی بعنوان یک عامل کاهش دهنده ضایعه مغزی شناخته شده است.در این تحقیق به بررسی اثر فاکتور محرک گرانولوسیت بعنوان یک ماده حفاظت کننده سیستم عصبی و هیپوترمی خفیف بر روی مرگ و میر، فعالیتهای رفتاری، حجم ضایعه و ادم مغزی در رات ویستارپرداخته شد.
40 رات نر در پنج گروه 8 تایی (شم، کنترل، هیپوترمی، G-CSF و ترکیب هیپوترمی + G-CSF) استفاده شد. راتها با تزریق کلرال هیدرات (400 میلی گرم در هر کیلوگرم) بصورت داخل صفاقی بیهوش گشتند. ایسکمی مغزی بمدت 60 دقیقه در شریان مغزی میانی چپ انجا م شد. هیپوترمی بلافاصله در زمان ریپرفیوژن شروع شد و G-CSF یکساعت بعد از ریپرفیوژن با دوز 15 میلی گرم در هر کیلوگرم بصورت زیرپوستی تزریق گشت. رفتارهای حرکتی رتها توسط تست گارسیا ارزیابی شد و راتها از نظر حجم ضایعه، ادم مغزی و میزان مرگ و میرمورد بررسی قرار گرفتند.
درصد مرگ و میردر گروه کنترل(ایسکمی) 38.46% بود که در گروه های دیگر کاهش داشت. میزان ضایعات رفتاری در گروه کنترل(ایسکمی) 1.56± 40.31 بود که بطور معنا داری از گروه های درمانی کمتر بود. حجم ضایعه کلی مغزی گروه های درمانی کمتر از گروه کنترل 44.05 ± 43.96 میلی متر مکعب بود. درمان توام هیپوترمی و (G-CSF (0.24± 2.69% بصورت معنا داری درصد ادم مغزی را نسبت به گروه های دیگر درمانی کاهش داده است.
بحث: یافته های ما نشان داده است که درمان توام هیپوترمی و G-CSF بصورت معناداری درصد مرگ و میر و ادم مغزی راکاهش داده و فعالیتهای نورولوژیکی را بهبود بخشیده است. نتایج این تحقیق نشان میدهد که درمان همزمان هیپوترمی و فاکتور محرک گرانولوسیت ها اثر حفاظتی و درمانی بیشتری نسبت به گروه های درمانی دیگر دارد.