مدل سازی عدم قطعیت آسیب پذیری آبخوان با استفاده از GIS و مجموعه راف

آب های زیرزمینی در ایران منبع مهمی برای تامین آب شیرین هستند و در صورت بروز آلودگی، فرایند احیاء آن امکان پذیر نمی باشد. یکی از راه-های مناسب برای جلوگیری از آلودگی آبخوان، شناسایی مناطق آسیب-پذیر است. وجود مرزهای نامشخص عاملی اثرگذار در مدل سازی آبخوان به عنوان یک پدیده مکانی می باشد. نظریه های زیادی برای عدم قطعیت ارائه شده اند. در تحقیق حاضر از تئوری راف و سیستم اطلاعات مکانی، در مدل سازی و برای عدم قطعیت آسیب پذیری آب های زیرزمینی از مدل دراستیک بهره گیری شد. همچنین دشت ارومیه که دشت مرکزی در مجاورت دریاچه ارومیه می باشد، به عنوان منطقه مورد مطالعه انتخاب گردید. مدل سازی با استفاده از مجموعه راف در دو تقریب بالا و پایین انجام می شود و بر این اساس، بیشترین درصد در شاخص دراستیک برای تقریب بالا مربوط به پتانسیل آلودگی کم تا متوسط و برای تقریب پایین، مربوط به پتانسیل آلودگی خیلی کم برآورد شده است.