تاثیر موسیقی بر پاسخ های متابولیکی مردان ورزشکار هنگام فعالیت ورزشی فزاینده

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر موسیقی بر پاسخ های متابولیکی مردان ورزشکار هنگام فعالیت ورزشی فزاینده بود.
در این مطالعه نیمه تجربی، 10 مرد ورزشکار با میانگین (و انحراف معیار) سن 44/2±22 سال، قد 78/3±175 سانتی متر و وزن 04/65±4/69 کیلوگرم به صورت داوطلبانه و به روش همگذری در مطالعه حاضر شرکت کردند. آزمودنی ها در شرایط بدون موسیقی و موسیقی با ریتم تند، با فاصله زمانی 72 ساعت بین دو مرحله آزمون، با استفاده از آزمون بروس تا حد واماندگی به فعالیت پرداختند. شاخص های عملکرد متابولیکی در توالی های زمانی سوم، ششم، نهم و دوازدهم آزمون، مورد ارزیابی قرار گرفت. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون آماری تی زوجی تحلیل شدند. سطح معنی داری کمتر از 05/0در نظر گرفته شد.
گوش دادن به موسیقی تند هنگام فعالیت ورزشی فزاینده موجب افزایش معنی دار نسبت تبادل تنفسی، دی اکسیدکربن تولیدی، تهویهی دقیقه ای و تعداد تنفس در دقیقه و کاهش معنی دار شاخص درک فشار (05/0>p) و عدم تغییر معنی دار اکسیژن مصرفی، آستانه بی هوازی و زمان رسیدن به واماندگی شد.
مطالعه حاضر نشان داد گوش دادن به موسیقی تند هنگام فعالیت موجب کاهش درک فشار و تمایل دستگاه متابولیکی به سمت مشارکت بیشتر سوخت و ساز بی هوازی می شود.