ارزیابی اثر توان تفکیک مدل های رقومی ارتفاعی و آستانه شکل گیری آبراهه ها بر نتایج مدل بارش- رواناب ژئومورفولوژیکی مبتنی بر موج سینماتیک (KW-GIUH)

مدل های رقومی ارتفاعی (DEMs) به علت فراهم آوردن بستر لازم برای استخراج بسیاری از پارامترهای ژئومورفولوژیکی حوضه مانند شبکه آبراهه ها، مساحت زیرحوضه ها، شیب زیرحوضه ها و آبراهه ها از اهمیت بسیار زیادی در مدل سازی بارش- رواناب برخوردار می باشند. یکی از مهم ترین مسائلی که بر نتایج حاصل از مدل رقومی ارتفاعی تاثیرگذار است، توان تفکیک آن (ابعاد سلول شبکه) و آستانه شکل گیری آبراهه ها است. در این تحقیق به بررسی اثر توان تفکیک مدل های رقومی ارتفاعی و همچنین آستانه های مختلف بر پارامترهای ژئومورفولوژیکی حوضه و نیز عملکرد یک مدل هیدروگراف واحد لحظه ای ژئومورفولوژیکی مبتنی بر موج سینماتیک موسوم به KW-GIUH در حوضه آبریز کسیلیان پرداخته شده است. نتایج حاکی از آن است که با کاهش توان تفکیک مدل های رقومی ارتفاعی (افزایش ابعاد سلولی)، شیب متوسط زیرحوضه ها و تعداد آبراهه ها (خصوصا رتبه 1 و 2) کاهش و مساحت زیرحوضه های منتهی به هر آبراهه و نیز طول جریان دامنه ای افزایش می یابد. بررسی نتایج مدل بارش رواناب نشان می دهد که با کاهش توان تفکیک مدل های رقومی ارتفاعی در یک آستانه ثابت، میزان دبی اوج و زمان پایه هیدروگراف تا ابعاد سلولی 100 متر روند کاهشی را تجربه نموده و پس از آن با یک جهش روبرو شده و مجددا با افزایش ابعاد سلولی، روند کاهشی را ادامه می دهد. مطابق نتایج بدست آمده در آستانه های بالاتر از 2%، اختلاف دبی اوج هیدروگراف در DEMهای با ابعاد سلولی مختلف معنی دارتر بوده و همچنین در یک آستانه ثابت، زمان رسیدن به اوج هیدروگراف سیل مستقل از توان تفکیک DEM می باشد.