اتصال عقل به عقل فعال در اندیشه فلسفی ابن سینا

ابن سینا فیلسوف بزرگ و تاثیرگذار اسلامی در اسلام و غرب است که نظریه اتصال عقل به عقل فعال او یکی از اجزای مهم اندیشه وی و موثر بر فلاسفه بعدی است. این نظریه یکی از دو دیدگاه مطرح در شناخت شناسی است و در ساختار هستی شناسی و جهان بینی الاهی قرار می گیرد. همچنین از مصادیق یکی از دو نگرش کلان، درباره رابطه (ایجابی یا سلبی) عالم و انسان با مبادی و جزء دسته ایجابی است که خود انسان را هم نادیده نمی گیرد. این نوشتار، واکاوی چنین نظریه ای را بر عهده دارد، با این پرسش که، اتصال چیست و عقل و عقل فعال چه وضعیتی دارند؟ بررسی دیدگاه فلسفی ابن سینا نشان می دهد که اتصال، توجه، روی آوردن، آمادگی کامل و دسترسی نفس به عقل فعال است همراه با پیمودن مسیر شناخت از حس تا عقل - که با عقل، به معنای خاص، متصل می شود- و آنگاه، به طور دفعی، «اشراق و افاضه صورت عقلی بالفعل» توسط عقل فعال و «دریافت و ارتسام به صورت عقلی یا شناخت عقلی» توسط عقل تحقق می یابد. عقل، در این ارتباط، متحد با عقل فعال نمی شود.