ارزیابی ضرایب شدت تنش ترک مرکزی در ورق انحنادار در حضور سوراخ های متوقف کننده دو طرف ترک

استفاده از سوراخ های متوقف کننده از جمله ساده ترین روش ها برای کاهش ضریب شدت تنش در نوک ترک و در نتیجه کاهش نرخ رشد ترک می باشد. کارایی سوراخ های متوقف کننده در مهار رشد ترک بر مبنای تاثیرگذاری آن ها روی ضرایب شدت تنش سنجیده می شود. بسیاری از اجزای فلزی در سازه های مهندسی به دلیل هندسه خاص خود، دارای سطوحی انحنادار می باشند. بنابراین در مقاله حاضر، با استفاده از تحلیل های اجزا محدود و با در نظر گرفتن آرایش های گوناگون سوراخ های متوقف کننده، تاثیر حضور این سوراخ ها بر ضرایب شدت تنش در قطعه انحنادار با ترک مرکزی مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج عددی بیانگر این است که موقعیت و اندازه سوراخ های متوقف کننده بر مقدار ضریب شدت تنش نوک ترک تاثیرگذار است. مهم ترین دلیل تغییر در ضریب شدت تنش، تاثیرگذاری سوراخ های متوقف کننده بر میدان تنش نوک ترک می باشد. با افزایش اندازه سوراخ های دوطرف ترک و کاهش فواصل افقی و عمودی آنها از نوک ترک، تاثیرپذیری ضریب شدت تنش نیز بیش تر می شود. همچنین نتایج عددی بیانگر این نکته اند که کارایی سوراخ های متوقف کننده در سطوح انحنادار، برابر با کارایی روش مذکور در سطوح تخت است.